Traditioneel is er in de maand januari minder tijd om te modelbouwen. Een aantal avonden en weekends worden besteed aan gelegenheden voor het uitwisselen van nieuwjaarswensen, maar eerlijk gezegd viel het dit jaar best mee. Anderzijds blijft het druk op het werk en ontbreekt 's avonds dikwijls de nodige energie om nog iets te doen voor de hobby.
Toch heb ik wat vooruitgang kunnen boeken. De huizenrij die langs het talud aan de "Zweibrückenstrasse" moet komen begint vorm aan te nemen. Ik heb wel een aantal bouwdozen moeten bijkopen. Met de 4 huizen uit de reeks "Goethestrasse" van Faller was het niet mogelijk om de hele straat te vullen. Faller heeft in zijn programma nog enkele mooie stadswoningen die mooi bij elkaar passen.
Het probleem om de huizen de bocht in de straat mee te laten volgen heb ik ook opgelost. 1 woning wordt verbouwd (915C): de voorgevel blijft behouden, de achtergevel wordt groter waardoor er een trapeziumvorm ontstaat. De woning die wordt aangepast is één van de huizen uit de Goethestrasse met oorspronkelijk 2 verdiepingen. Omdat de andere woningen 3 verdiepingen tellen wordt er een etage aan toegevoegd. Ook het dak zal compleet moeten worden gewijzigd.
De volgende "hoek" wordt gevormd door de bouwdoos "huis in afbraak", en de daaropvolgende hoek wordt gemaakt met bouwdoos van de cinema. Van deze bouwdoos zal alleen de gevel origineel blijven, de rest wordt aangepast aan de hoek de moet worden gevormd.
De hele rij huizen moet een beeld scheppen van woningen die dringend moesten worden gerenoveerd. De woningen in het begin van de straat zijn al hersteld. In het midden van de huizenrij is men nog volop bezig en de huizen op het einde van de rij moeten hun beurt nog krijgen.
|
|
|
|
|
|
|
|
Ik ben tot de vaststelling gekomen dat ik in mijn (lange) carrière van modelbouwer eigenlijk nog nooit een modelbaan helemaal heb afgewerkt. Het begint reeds bij de baan bij mijn vader thuis. De eerste modelbaan werd afgebroken zonder dat die ooit werd voltooid. Bij de tweede baan is er zelfs nooit aan het landschap gewerkt. Voordat ik dan zelf een vaste baan kon bouwen zijn er wel kleinere projecten geweest: het fabrieksdiorama en het station Haschenbach die later zijn geïntegreerd in de vaste baan. Beide modules zijn bijna volledig afgewerkt geraakt maar nooit helemaal volledig. Ook nevenprojecten zijn gesneuveld voordat ze helemaal zijn gereed geraakt. Zo ben ik ooit begonnen aan een modulebaan waarvan er een achttal modules werden gebouwd. Maar ze zijn afgebroken zonder ze te voltooien wegens gebrek aan plaats. De eerste vaste baan op zolder werd afgebroken nog voordat het sporenplan volledig was gerealiseerd. Bij de bouw van mijn huidige baan stel ik vast dat er verschillende delen zijn die ik verder zou kunnen afwerken maar het gebeurd niet. Ik begin telkens weer aan een volgend deelproject op een andere plaats op de modelbaan zonder het vorige af te werken. Zo ben ik nu al bezig met het plannen van de uitbreiding en ik ben er zeker van dat, eens de plannen quasi definitief zijn, ik ook effectief aan de bouw ervan zou beginnen. Zelfs het minibaantje, dat werd gepresenteerd op modelspoorexpo 2012 is nog steeds niet helemaal afgewerkt. Deze vaststelling heeft er toe geleid om mijn to-do lijstje grondig te herwerken. Het is nu ingedeeld in deelprojecten en voorzien van commentaar: bijvoorbeeld het materiaal dat nodig is voor de realisatie en het feit of dat al dan niet moet worden aangekocht of zelf gemaakt.
Op 29 januari is de jaarlijkse speelgoedbeurs in Nürnberg van start gegaan. Vroeger was het wachten tot tijdschriften zoals MIBA hun speciale uitgave uitbrachten om te weten welke nieuwe modellen er op de markt zouden verschijnen. Vandaag is er live verslaggeving via diverse websites en fora en zijn er heel wat fabrikanten die hun brochures nog voor het begin van de beurs op het internet hebben geplaatst.
Gezien de omvang van mijn verzameling zou het voor mij plezierig zijn wanneer fabrikanten nu eens eindelijk modellen zouden uitbrengen die nog nooit eerder op de markt zijn gebracht. Maar het nieuws uit Nürnberg is op dat vlak teleurstellend. Voor Belgische modellen brengen zowel Van Biervliet in hun budget-line reeks als het Noorse NMJ modellen uit van de Bolle Neuzen (NOHAB/AFB) reeksen 52-53-54 in verschillende uitvoeringen. Hopelijk zijn dat dan nummers of varianten die nog niet op de markt zijn gebracht. Maar hoe dan ook : ik zit niet op die modellen te wachten want ik heb al 7 locomotieven van dat type en dat volstaat. Van Biervliet kondigde ook de rangeerlok HLV91 aan. Ook dat model heb ik al reeds in mijn verzameling zitten. Weliswaar het model uitgebracht door Jocadis, waarvan de rijeigenschappen niet briljant zijn. Liliput heeft een aantal modellen aangekondigd die echter niet in het tijdperk vallen dat ik verzamel. Spijtig dus.
Bij de wagons worden de M4 rijtuigen aangekondigd. Deze zullen zeker beter gedetailleerd zijn dan de huidige modellen van Lima en zullen ook over een kortkoppelingsmechanisme beschikken. Maar ook van die reeks wagons heb ik er voldoende.
Ik hoop dat er van bepaalde modellen ooit een rerun op de markt wordt gebracht. Zo wacht ik al een tijdje op de Belgische DMS rijtuigen in C1-livrei of het resto-rijtuig in new-look schildering. Beide rijtuigen zijn ooit uitgebracht door LS Models maar zijn in korte tijd uitverkocht. Wanneer nu zo'n rijtuig op de 2de handsmarkt wordt aangeboden worden er hallucinante prijzen voor geboden. Daar doe ik niet aan mee. Heris had in 2010 aangekondigd deze modellen (die eerder in samenwerking met LS Models waren uitgebracht) opnieuw op de markt te brengen. Dat is gebeurd voor de I10 rijtuigen, maar net die wagons die ik wil zijn uit de boot gevallen.
topDeze maand heb ik niet heel veel aan de hobby kunnen werken. Knutselen lukte niet zo goed door een hardnekkige pijn in de schouder. Tijdens de momenten dat het wel ging heb ik verder gewerkt aan de huizen die de rij zullen vormen langs het spoorwegtalud. Bij een van de huizen moet en verdieping bijkomen en de achtergevel volledig worden aangepast.
De verdieping aan de straatzijde is redelijk goed gelukt, vind ik zelf. De gevel is een beetje achteruitgeplaatst zodat er een terras ontstaat. Ik moet nu nog wel een afsluiting vinden. De achtergevel is een stikje complexer. Er is de extra verdieping, maar de gevel moet ook breder worden gemaakt. Voor een deel heb ik de bouwplaten die voor de zijgevels waren bedoeld gerecupereerd. Maar dat was niet genoeg om alle aanpassingen mee te maken zodat ik ook andere platen heb moeten gebruiken waarvan het baksteenmotief lichtjes afwijkt. Hopelijk zal dat niet te veel opvallen wanneer alles ook wordt geschilderd en geweatherd.
 |
|
 |
|
Deze maand vielen de MIBA-Messeausgabe en Modelspoormagazine in de bus met uitgebreid nieuws over de Nurnbergmesse. Daarin wordt bevestigd wat ik vorige maand ook al concludeerde op basis van de nieuwigheden brochures van de fabtrikanten die op het internet waren geplaatst: van het aangekondigde Belgische materiaal is er weinig of niets nieuws. Het zijn bijna uitsluitend nieuwe versies van modellen die al eerder (door andere fabrikanten) zijn uitgebracht.
De verzameling is ook uitgebreid met een E-loc van de BR 139 van de Duitse spoorwegen. Dit model is in een beperkte oplage gemaakt voor 5 Duitse (internet-)winkels. Samen met de loc heb ik bij die winkel nog enkele goederenwagons gekocht die in promotie werden aangeboden.
 |
 |
 |
 |
Ik heb rustig verder gebouwd aan de huizenrij van de Zweibrückenstrasse. Ik had gehoopt deze maand naar Ontraxs te kunnen gaan maar de aanhoudende pijn in rug en schouder hebben mij er van weerhouden om te gaan. Spijtig want het is een tentoonstelling die zeker de moeite loont. Ik had ook willen gaan om te zoeken naar scenery materiaal om verschillende projecten verder af te kunnen werken. Ik zoek al een tijdje naar handwielen om in de stuurcabine van de locotractor te plaatsen, brugleuningen voor de 2de brug over de Zweibrückenstrasse en een leuning voor het terras van de woning die ik aan het aanpassen ben. De klassieke merken en winkels hebben zulke zaken niet in hun gamma of op voorraad. Uiteindelijk heb ik contact opgenomen met PB Messingmodelbouw. Daar heb ik gevonden wat ik nodig heb.
Voor het aangepaste gebouw had ik bijkomende gordijnen nodig om achter de ramen te kleven. Ik heb enkele maskers van de nog te bouwen huizen ingescand en de gordijnen gekopieerd in een ander document. Op die manier heb ik ook nog reserve voor andere woningen.
De leuning die ik bij PB messingmodelbouw heb gekocht is gemaakt van geetste messing. Om messing goed te kunnen schilderen heb ik de messing eerst licht opgeschuurd, ontvet met thinner en in de primer gezet. Bij het opschuren ben ik onvoorzichtig geweest waardoor de leuning werd geplooid. Gelukkig heb ik hem terug recht kunnen plooien. Je ziet het nog wel een beetje. Bij het opschuren van zulke fragiele onderdelen moet je dus voorzicht te werk gaan.
 |
 |
 |
Deze maand organiseerde Het Spoor, de modelbouwclub uit Sint-Niklaas voor de eerste keer de beurs MOBEXPO. De meeste tentoongestelde banen had ik op een of andere expo reeds eerder kunnen bewonderen. De zaal waarin de banen stonden opgesteld was ook vrij duister. Foto's heb ik niet getrokken. Het grootste deel van de expo werd ingenomen door verkoopstanden. Rollend materiaal interesseert mij niet zo veel meer, dus ben ik op zoek gegaan naar materiaal om de scenery op mijn modelbaan verder af te werken. Ik heb enkele paketten van Mininatuur meegebracht. Hiermee gaan we proberen om de spoordijk een iets meer realistisch uitzicht te geven. Volgende maand ga ik naar Intermodellbau in Dortmund. Ook met de bedoeling materiaal voor het afwerken van de scenery te vinden.
Aan de verzameling Belgische modellen is de DMS bagagewagen van de NMBS in oranje C1 livrei toegevoegd. Ik heb het model gekocht via eBay. Uiteindelijk heb ik veel meer betaald dan ik van plan was om aan deze wagen uit te geven, maar 'tja, soms is de emotie groter dan de reden. Eindelijk kan ik een volledige werkelijkheidsgetrouwe trein samenstellen zoals die o.a. reden tussen Oostende en Keulen.
 |
Deze maand is weer voorbijgevlogen en spijtig genoeg is er op modelbouwgebied niet veel gebeurd.
Ik heb verder gewerkt aan het huis voor de Zweibrückenstrasse. Er staat nu een dak op. Eerst was het dak 5 mm te hoog t.o.v. de naastgelegen huizen. Ik heb getwijfeld of ik het zou aanpassen, want dan moest ik van alle muren een deel afsnijden. De kans dat zoiets misgaat is reëel. Uiteindelijk heb ik de knoop toch doorgehakt en het mes en de zaag in het gebouw gezet. Het viel best mee. De zaagsnedes zijn mooi recht gebleven en nu komt de nok van het dak even hoog als die van de buren. Toch een beter gezicht. Aan de inrichting van de winkel is nog werk. Vooral schilderwerk om alle producten in de winkelrekken een kleurtje te geven.
 |
 |
 |
Deze maand ben ik, samen met enkele clubleden nog eens naar Intermodellbau in Dortmund geweest. Dé beurs om niet te missen... dat zegt iedereen. Maar over mijn bezoeken aan voorgaande edities heb ik toch niet zo'n wauw gevoel. Deze keer ben ik wel met een ander doel naar deze beurs gegaan: in de eerste plaat kijken naar en kopen van toebehoren voor de aankleding van de modelbaan en de tentoongestelde modelbanen kwamen op de tweede plaats. Ik heb niet alles gevonden waar ik naar zocht maar toch voldoende materiaal om even verder te kunnen. Ik was niet van plan om enig rollend materiaal aan te schaffen, maar 'tja op een zeker ogenblik passeer je dan een verkoopstand met tweedehandsmateriaal aan interessante prijzen. Toch heb ik me kunnen inhouden en heb ik slechts 2 wagons meegebracht.
Tijdens het paasweekend hebben we met het gezin een city-trip naar Wenen gemaakt. Wenen is een mooie stad met veel kultuur. In Wenen is het openbaar vervoer goed uitgebouwd. Met de spoorwegen kan je naar verschillende delen van de stad, maar er is ook een metro en tram en buslijnen. Van de OBB heb ik niet veel foto's kunnen maken. Ik ben een kijkje gaan nemen in het Hauptbahnhof maar daar was amper treinverkeer, verbazingwekkend voor een "centraal station". Het tramverkeer was daarentegen veel diverser. Van zeer moderne lage vloertrams tot trams die er al wel enkele jaren dienst hebben opzitten.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
In voorbereiding van de uitbreiding van de modelbaan heb ik al het hout dat ik in de garage had opgeslagen nog eens gesorteerd. Nu staat het orderlijk gerangschikt. Ik heb ook heel veel hout weggegooid, iets wat voor een modelbouwer altijd héél moeilijk ligt: zelf het kleinste plankje of latje zou je ooit nog wel eens kunnen gebruiken... Maar toch: grote kuis gehouden en alleen de stukken overgehouden waar ik echt nog iets mee kan doen. Nu moeten in de kamer de muren nog worden geschilderd (we hebben door vochtproblemen daar een hele tijd mee moeten wachten) en dan kan ik beginnen met de bouw van de uitbreiding. De plannen zijn nog niet definitief. Zoals ik in eerdere dagboeken al heb geschreven heb ik wel een globaal concept maar de detailplanning moet nog gebeuren. Ik zit nog in de knoei met het ontwerpen en uittekenen van de schaduwstations. Daar wil ik maximale "opslagcapaciteit", maar de opstellengte van de sporen moet minimaal 3,5 meter bedragen. Ik ben er nog niet in geslaagd om de optimale configuratie uit te tekenen waarin deze beide zaken in goed evenwicht zijn uitgewerkt.
Er kriebelt een ideetje in mijn hoofd. Op de beurs in Dortmund stond een modelbaantje van zo'n 2 x 2 meter. Het had een ingenieus sporenplan en was ook mooi afgewerkt. Ik heb nog heel wat oude sporen die van de modelbaan van mijn vader afkomstig zijn. Met dat materiaal zou ik zo'n "minibaantje"' kunnen bouwen. Ik zou dan kiezen voor tijdperk 3 zodat het rollend materiaal dat ik heb ook zou kunnen worden gebruikt. Maar zelfs wanneer ik het baantje modulair zou bouwen heb ik een probleem om het weg te kunnen bergen. De foto's die ik in Dortmund heb getrokken kan je hier bekijken.
 |
 |
 |
In de maand mei is er helemaal niet gewerkt aan de modelbaan. Maar... de voorbereidingen voor de verdere uitbouw van de modelbaan zijn gemaakt. De muren van de kamer zijn geschilderd. Nu kan ik eerst de achtergrond (een blauwe lucht) op die muur aanbrengen en dan kan ik starten met de ruwbouw. T.t.z. het frame waarop de modelbaan zal worden opgebouwd.
Tijdens deze "verplichte" rustpauze heb ik een aantal pagina's over de bouw van het minibaantje "Das Depot" verder afgewerkt. In de rubriek "te koop" heb ik eindelijk een overzicht geplaatst van de verzameling Milka voertuigen die ik van mijn vader heb geërft.
Ik heb me nog eens voorgenomen om de modelbaan verder af te werken door ze op te splitsen in deelprojecten. Het wordt gezegd dat de bouw van grote modelbaan dikwijls wordt opgegeven omdat ze nooit af geraken. Er is te veel werk aan en wanneer je aan alles tegelijk wil werken zie je ook niets vooruitgaan en dan kan de moed al wel eens in de schoenen zinken. Dat laatste is zeker bij mij niet het geval, maar ik ben er wel van overtuigd dat wanneer je van deelprojecten het finale resultaat binnen een redelijk tijdsbestek kan behalen er meer voldoening is.
topTijdens de maand juni heb ik relatief veel voor de hobby kunnen doen.
Alle activiteiten stonden in het teken van de uitbreiding van de modelbaan. In mei zijn de muren geschilderd en enkele stukken in het “oude” gedeelte waar het behangpapier was beschadigd zijn opnieuw behangen. Omdat de muren dan toch helemaal vrij waren heb ik van de gelegenheid geprofiteerd om ineens de achtergrond op de muren te schilderen.
Bij een eerste poging heb ik gebruik gemaakt van een spuitbus. Dat was geen succes: omdat ik een nevel op de muren wilde ipv een felblauwe achtergrond heb ik van op een te grote afstand gespoten. Resultaat: het overgrote deel van de verf was droog voor ze muur raakte en is in poedervorm door heel de kamer gedwarreld. Dat heeft me bijna een halve dag opkuiswerk gevraagd. Niettegenstaande de grote afstand kreeg ik dan toch donkere plekken op het einde van de spuitbeweging waar ik terugkeerde.
Dan maar met de borstel. In de garage stond nog een pot blauwe verf. Die bleek, eens op de muur geschilderd, toch wel heel donker uit te vallen. Als basisachtergrond kan dit misschien wel dienen, maar een wolkenhemel op een heldere, zonnige dag heeft toch een veel lichtere achtergrond. Misschien moet ik toch nog eens een nieuwe poging met de spuitbus wagen, want die had wel de juiste kleur.
 |
 |
Er is veel tijd gegaan naar het uittekenen van het schaduwstation. Hier waren al een heleboel pogingen aan vooraf gegaan om een concept op papier te krijgen waarbij volgende criteria voorop stonden:
- Hellingen van de helix niet meer dan 2%
- Een zo groot mogelijk aantal opstelsporen
- Lengte van de opstelsporen : minimaal 300 cm
Wanneer ik opstelsporen van 300 cm zou kunnen maken dan kan ik rijden met personentreinen die bestaan uit een loc en 8 rijtuigen. Personenrijtuigen op schaal 1/87 hebben een lengte van 30,3 cm. De lengte van een (stoom-)loc gaat tot 26 cm. Bij goederentreinen varieert het aantal wagons in functie van het type wagon. Een korte 2-assige goederenwagon (type Om) heeft een lengte van ca 12 cm. Een grote 4-assige platte wagen (type Rs) meet om en bij de 23 cm. Een trein bestaande uit korte 2-assige wagons kan dan bestaan uit 22 wagonnetjes, een trein met lange wagons zou nog altijd 11 wagons lang kunnen zijn. Dat zijn in mijn ogen behoorlijk lange treinen.
Wanneer ik dan eindelijk een concept had ben ik beginnen tekenen in Winrail om toch een juister beeld te krijgen van wat het uiteindelijk zou worden. Omdat ik met Peco wissels werk is het niet zo evident om parallelle sporen te tekenen die ook nog eens op gelijke afstanden van elkaar liggen wanneer de wisselstraat bij het inrijden van de sporenbundel niet symmetrisch is met de wisselstraat om de bundel uit te rijden. Er moeten heel wat kleine stukjes spoor tussen de wissels worden getekend om dat te realiseren. Ook het tekenen van de schaduwstations op de verschillende niveau's was een moeizaam werkje.
Het voorlopige eindresultaat beantwoord niet helemaal aan de vooropgestelde criteria, maar ik zie niet waar ik het ontwerp nog kan verbeteren.
- De hoogte van elke omwenteling in de helixen is vastgelegd op 90 mm, dat is voldoende voor een elektrische loc.
- De straal van de dalende helix bedraagt 610 mm, waardoor de hellingsgraad 2,4 % bedraagt - dat is geen probleem.
- De straal van de stijgende helix bedraagt 762 mm, waardoor de hellingsgraad 1,9 % bedraagt - dat beantwoord aan de vooropgestelde norm.
- Er zijn 4 niveaus met een onderlinge afstand van 18 cm (dat betekent 2 omwentelingen van de helix). Per niveau zijn er 6 opstelsporen. In het totaal zijn er dus 24 opstelsporen.
- Niet alle opstelsporen hebben de vooropgestelde lengte van 3,00 m: het varieert tussen 2,48 m en 3,30 m.
Spoor 1 = 248 cm --> 8 rijtuigen
Spoor 2 = 257 cm --> 8 rijtuigen
Spoor 3 = 293 cm --> 9 rijtuigen
Spoor 4 = 311 cm --> 10 rijtuigen
Spoor 5 = 319 cm --> 10 rijtuigen
Spoor 6 = 330 cm --> 10 rijtuigen
Het kortste spoor (spoor 1) zal bij voorkeur worden gebruikt als doorrij-spoor.
Natuurlijk zullen niet alle treinen die op de modelbaan rijden 3 meter lang zijn. Maar om het schaduwstation optimaal te benutten zou de kortste trein op de kortste sporen moeten terechtkomen en de langste op de langste sporen. Wanneer de spoorselectie dan ook nog kan worden geautomatiseerd dan zou dat helemaal de max zijn. Maar hoe doe je zoiets ? Het begint met het meten van de lengte van de trein die het schaduwstation binnenrijd. Op basis van de lengte wordt gezocht naar vrije sporen die optimaal aan de lengte beantwoorden én die vrij zijn. Wanneer er geen sporen vrij zijn dan moet het “systeem” kijken of er langere sporen zijn die wel vrij zijn. Wanneer zou blijken dat er geen sporen vrij zijn, dan zijn er 2 opties: de trein wacht voor het station totdat er een spoor vrij komt of de trein rijdt door het schaduwstation zonder stoppen.
Aan het minibaantje "Das Depot" werd ook verder gewerkt. De mini-fiddly yard wordt vervangen door een bak met een wissel. Nu de wedstrijd voorbij is moet ik mij wat de afmetingen betreft niet meer houden aan de maximale oppervlakte en kan ik naar believen uitbreiden. Het nieuwe bakje is nog altijd geen volwaardige module en heeft ook geen rechte vorm. Dat laatste heeft alles te maken met de schuine opstelling van het minibaantje in mijn hobbykamer. Op de modelbouwclub is er sprake van om het minibaantje te verbinden met de digitale modulebaan. Hoe en wat zullen we nog verder moeten bekijken.
 |
 |
De modulebakken van het eerste tram-minibaantje staan ook nog altijd in mijn hobbykamer. Het is mijn bedoeling om dit op een of andere manier te integreren in de uitbreiding van mijn vast modelbaan. Maar misschien kan ik in afwachting daarvan het geheel zo afwerken dat de modules uit de vast modelbaan uitneembaar zijn en mits toevoeging van enkele "hulpstukken" een stand-alone minibaantje vormen. Weer stof tot nadenken...
Aan de winkelinrichting van een van de huizen uit de Zweibrückenstrasse heb ik ook ijverig verdergeschilderd. Echt opschieten doet het niet. In heb nogal weinig inspriratie als het er op aan komt om kleuren te kiezen voor de verschillende attributen.
 |
 |
De verzameling Belgische modellen is uitgebreid met een blauwe 55-er. Ik heb heel lang getwijfeld of ik deze loc van Van Biervliet wel zou kopen. De speciale uitgave van de 5523 door Modelspoormagazine in samenwerking met Van Biervliet heeft me echter overtuigd: het zijn werkelijk prachtige modellen. Ik had het meeste schrik voor de blauwe kleur. Die leek mij te fel en vergelijking met foto's van de echte locomotieven. Maar al bij al valt het best mee.
 |
Juli is ook een redelijk productieve maand geweest.
Een tweede poging om een wolkenhemel op de muur te schilderen vind ik niet echt geslaagd. De blauwe kleur is opnieuw gespoten. Ditmaal heb ik de opgegeven afstand van 20 tot 30 cm van de muur gerespecteerd. Maar toch werd de ganse kamer in een nevel gehuld en was er neerslag van blauw poeder. Gelukkig niet zo erg als bij mijn eerste poging, maar toch genoeg om weer een flinke poetsbeurt te moeten houden. Het hoofdstuk spuitbussen is hiermee definitief afgesloten: dat gebruik ik nooit meer, toch niet in een afgesloten ruimte.
Dan heb ik geprobeerd om op de blauwe achtergrond wolken aan te brengen. Dat is niet zo eenvoudig. Ik vind dan ook dat deze wolkenhemel nog niet is wat het zou moeten zijn. Op foto valt het resultaat echter beter mee dan in werkelijkheid.
 |
 |
De wisselbak voor het minibaantje werd verder afgewerkt. Het bakje werd mooi grijs geschilderd zoals de andere bakken van het minibaantje. Er ligt al een laagje kurk op en de gaten voor de verbinding zijn al geboord. Nu moet ik de sporen nog leggen en aansluiten.
Voor de winkelinrichting heb ik zelf een koeltoog gemaakt. De afmetingen heb ik geschat en omgerekend naar 1:87.
 |
 |
Voor de Zweibrückenstrasse heb ik de 2de brug gebouwd. Eerst had ik de brug volledig uit karton, gerecycleerd van chocoladeverpakkingen, gemaakt. Dat lukte vrij goed. Het lijmen van de smalle onderdelen lukt iets minder zodat die ook nogal snel terug loskwamen. Ik ben dan opnieuw begonnen in plasticcard. Het kartonnen model diende als voorbeeld. Na enkele uurtjes knutselen waren de 2 brugdelen klaar.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Tussendoor heb ik de plankenvloer van enkele platte wagens onder handen genomen. Nu ziet die er al een stukje realistischer uit.
 |
 |
 |
Voor de digitale baan van de club ben ik begonnen aan een schuifpoort die de toegang tot de containerterminal moet afsluiten. Het bouwen heeft 2 uitdagingen: ten eerste: zo natuurgetrouw mogelijk wat betekent dat de afmetingen zo dicht mogelijk de werkelijkheid moeten benaderen. Ten tweede: het moet zo worden uitgevoerd dat de poort kan worden geopend en gesloten en dat inclusief attributen zoals een werkend knipperlicht wanneer de poort in beweging is en een rood/groen signalisatie voor het verkeer. De aansturing zal waarschijnlijk digitaal gebeuren. Dit wordt mijn introductie in de wereld van de microprocessoren (PIC, Atmel,...) Gelukkig genoeg zal ik wel beroep kunnen doen op de reeds aanwezige kennis en ervaringen van mede-clubleden.
Het bouwen is, zoals meestal, begonnen met het verzamelen van informatie op het internet. Op een website kwam ik een document tegen waar alle mogelijke afmetingen in stonden weergegeven. De poort wordt gebouwd met messing profielen. Het kader van de poort bestaat uit vierkant profiel 1 x 1 mm, de onderste balk is 1,5 x 3 mm en de spijlen hebben een diameter van 0,5 mm. De poort heeft een lengte van 18 cm en een hoogte van 28 mm. De afstand tussen de spijlen bedraagt 2 mm. De verbindingen worden niet gesoldeerd maar vastgezet met secondenlijm.
 |
 |
Deze maand zijn er geen nieuwe aanwinsten aan mijn verzameling toegevoegd.
topVoor de zoveelste keer ben ik aan de slag gegaan met het verder inventariseren van het materiaal dat ik van mijn vader heb geërfd. Dit keer heb ik de rails en toebehoren onder handen genomen. Tijdens het inventariseren kwam nog eens de idee naar boven om met deze rails en een deel van de scenery een soort van nostalgiebaan te maken. Ik heb een eerste ontwerp gemaakt in Winrail. We zie wel waar het naar toe leid. Voornaamste redenen om het te doen: ten eerste, ik zou een heleboel materiaal dat anders aarschijnlijk in de vuilbak zou eindigen (of eeuwig stof zou vergaren in een kast) kunnen gebruiken; ten tweede: ik zou dat baantje in tijdperk 3 kunnen situeren, wat voor een deel het dilemma zou oplossen of ik het rollend materiaal dat ik van die periode heb zou behouden of verkopen en ten derde : het zou een baantje kunnen zijn dat ik op een tentoonstelling zou kunnen tonen. Voornaamste redenen om het niet te doen: plaatsgebrek en tijd die weeral aan iets anders dan de vaste modelbaan zou worden besteed.
In september houd MTD zijn jaarlijkse tentoonstelling in Hangar 27 te Edegem en evengoed naar jaarlijkse gewoonte is MTD met een stand aanwezig op de aarmarkt te Edegem. Bij beide gelegenheden zal ik met het minibaantje "Das Depot" aanwezig zijn. Tijd dus om er voor te zorgen dat het baantje volledig operationeel zou zijn. Ik was al begonnen met het vervangen van de fiddle yard door een bak(je) met een vaste wissel en een langer spoor. Eerst had ik een lange wissel van Tillig voorzien, maar uiteindelijk bleek dat een korte wissel toch beter zou zijn. Nog snel naar de winkel om zo'n wissel te kopen en dan sporen leggen, de wissel voorzien van een motor en alles aansluiten. Al bij al ben ik hier toch 2 dagen mee bezig geweest.
|
|
Ik had reeds een aantal tips gekregen om het baantje verder aan te kleden. Een ervan was de rechterkant af te sluiten met een muur en een poort. Hoog tijd om daar ook eens werk van te maken. De is gebouwd met balsahout en moet een imitatie van betonplaten voorstellen. De poort is gemaakt uit styreen. De juiste kleuren en verwering moeten beide een realistische aanblik geven. Tevens zou ik de achtergrond een beetje willen aanpassen door een loods in half-reliëf te plaatsen. Om een idee te krijgen van het effect heb ik eerst een mock-up in karton gemaakt.
|
|
Het voorbeeld
|
Mock-up in karton
|
Ook op de club is het alle hens aan dek om de digitale clubbaan klaar te krijgen voor de tentoonstelling van 20 en 21 september. Naast de gewone donderdagen zijn we ook op andere dagen in de week en in het weekend actief geweest om de baan verder af te werken. Zelf was ik begonnen aan een van de metalen poorten die de containerterminal moeten afsluiten. Deze rolpoort wordt functioneel, maar dat zal niet lukken tegen de tentoonstelling. Mijn eigen projecten zijn hierdoor weer even in de koelkast terechtgekomen.
De verzameling rollend materiaal is niet uitgebreid.
topDeze maand stond helemaal in het teken van de tentoonstelling van MTD op 20 en 21 september. Naast de gewone clubvergaderingen op donderdagavond werd er ook op andere avonden en in het weekend gewerkt om de digitale baan klaar te krijgen tegen de tentoonstelling. Ik ben zoveel het kon naar die bijkomende vergaderingen geweest, maar dat maakte dat ik aan de eigen modelbouwprojecten niet heb verder gewerkt.
Het harde werk heeft geloond. Op de tentoonstelling heeft de baan zonder grote problemen gefunctioneerd. Mijn minibaantje was aan de clubbaan gekoppeld, maar deze koppeling is niet gebruikt omdat de bediening van de wissel aan de verkeerde kant stond.
|
|
De verzameling modellen was bijna uitgebreid. Ik had van de winkel een mail ontvangen dat de bestelde locs half september binnen zouden zijn. Dat bleek dan spijtig genoeg niet het geval te zijn. Het geduld wordt nog even op de proef gesteld. Op het einde van de maand kwam dan ook nog de aankondiging in MSM dat het Benelux-stuurstandrijtuig ook bijna wordt uitgeleverd. We zijn in blijde verwachting...
In september begint traditioneel het seizoen van de tentoonstellingen. De eerste club die we een bezoek brachten was de MSKK te Oostende.
top
Ik bouw nu zo'n 10 jaar aan mijn modelbaan en nog steeds is er heel wat werk dat moet gebeuren. Er zijn periodes geweest dat ik weinig aan de baan heb kunnen werken. Tot 2008 was ik actief bij het Rode Kruis en toen ging de meeste vrije tijd daar naartoe. In 2008 heb ik mijn activiteiten bij het Rode Kruis gestopt en kon ik mij meer concentreren op het modelbouwen. In 2009 en 2010 kon ik weinig doen omwille van verbouwingswerken en in de periode 2010-2012 is heel veel tijd gekropen in de bouw van de minibaantjes. Toch is gestaag aan de "grote" baan verder gewerkt. Er zijn heel wat zaken die gerealiseerd werden maar tot op heden is er niet één deel van de baan dat is afgewerkt. Daar moet dringend verandering in komen. Hoe ?
Door de uit te voeren werken op te splitsen in deelprojecten. Ik heb de pagina uitvoering --> niveau 1 herwerkt. Op deze pagina worden de verschillende deelprojecten gedefineerd. Telkens zal de uitvoering van zo'n deelproject worden beschreven en geïllustreerd met foto's. Uiteraard zal in het maandelijkse dagboek ook de nodige aandacht worden gegeven aan de werkzaamheden.
Deelproject 1 : De steengroeve.
Wanneer de trein de tunnel van de schaduwstation verlaat rijdt hij voorbij een verlaten steengroeve. Het gebouw is vervallen en de spooraansluiting is uiteraard niet meer in gebruik. De sporen zijn verroest en volledig overwoekerd. Dat is tenminste het opzet. Het vervallen gebouw is een mooie uitdaging om te testen wat er van mijn weathering-technieken is overgebleven die dateren uit de periode dat ik militaire voertuigen bouwde op schaal 1/35. De uitvoering is gestart. Onmiddellijk na de tunnel gaat de hoofdlijn onder een brug met de spooraansluiting naar de steengroeve en onmiddellijk daarna volgt een brug met de hoofdweg.
Deze maand organiseerde het tijdschrift Modelspoormagazine de 7de editie van de 2 jaarlijkse tentoonstelling Modelspoorexpo. Omdat de Nekkerhal te Mechelen niet vrij was werd uitgeweken naar de Brabanthal te Leuven. Ook dit jaar was het weer uikijken naar de minibaantjes. "Turnhout-NEEB" een minibaantje in schaal N van Jean Devel (Steam.N op het forum) heeft terecht deze wedstrijd gewonnen. Foto's van dit evenement kan je bijken op deze pagina.
De verzameling Belgische modellen is ook uitgebreid. Op de beurs in Leuven heb ik een HLE16 in geel-blauwe livrei op de kop getikt. Die werd verkocht voor de ongeloofelijke prijs van 99 €. Een mooie aanwinst vind ik zelf.
Van Heljan had ik de class 66 "DE63" in de kleuren van Ascendos besteld. Ik had de analoge versie besteld omdat de digitale versie alleen maar met geluidsdecoder verkrijgbaar was. Geen probleem: we bouwen dan zelf een decoder in. Maar... op het forum was reeds een draadje gestart over deze loc dat de rijeigenschappen slecht waren omwille van een slechte stroomafname omdat de wielen te extreem gebruind waren. Nadat ik de decoder had ingebouwd en het model wilde laten rijden om mijn minibaantje bleek de kritiek niet overdreven. De locomotief wilde niet vlot rijden. Wanneer ik de loc dan enkele rondjes wilde laten rijden op mijn analoge baan begaf de decoder het. Ik ben met de loc en de decoder naar mijn winkelier gestapt en daar heb ik zonder problemen een nieuwe decoder gekregen. Thuis gekomen heb ik die nieuwe decoder ingebouwde en liet de loc opnieuw rijden op de analoge baan. Na enkele rondjes gaf ook de nieuwe decoder de geest. Wanneer ik de kapotte decoder uitbouwde liet ik de loc opnieuw rijden op de analoge baan en wat bleek: de loc reed zonder haperen zijn rondjes. Geen enkel probleem met stroomafname ondanks de gebruinde wielen. Ik heb de loc dan teruggebracht naar de winkel en die heeft de loc nu teruggestuurd naar de invoerder. Afwachten wat het resultaat wordt.
topBegin deze maand werd de actioncamera van Matthias geleverd. Hij was daar al lang zot van en met het geld dat hij met vakantiewerk had verdiend wilde hij zo'n toestel kopen. Na heel wat zoeken en vergelijken viel de keuze op een Contour - Roam 2 model. Voor mij een gelukkige keuze wan dat is een vrij compact toestel. Het toestel kan op een wagon gemonteerd worden en dan kan je er mee opnemen net alsof je de bestuurder van de trein bent.
Ik had zelf al veel langer het idee om een wagon om te bouwen met een spycamera, maar de beeldkwaliteit van zo'n ding is niet te vergelijken met een action camera. Enfin, wanneer de camera werd geleverd was het eerste dat we gingen doen : monteren op een wagon en een cabride-view filmpje maken. De juiste wagon vinden heeft eventjes geduurd. De camera is ongeveer 55 mm hoog, dus dan blijft er ongeveer een 10 mm vrije ruimte over (onder de bovenleiding). Uitendelijk blijkt een Hupac-wagon het beste geschikt.
[Hupac met camera] |
[Filmpje]
|
Wanneer Het filmpje werd opgenomen kwam Matthias tot de vaststelling dat er nog heel wat wissels en stopsecties moeten worden aangesloten. Van de geplaatste seinen is er zelfs geen enkel dat reeds werd aangesloten. Hoog tijd om daar verandering in te brengen vind hij en dus zijn we samen onder te treintafel gedoken om de bedrading in orde te brengen. De eerste vaststelling was echter dat het niet meer zo duidelijk is wat moet worden aangesloten en of alle aansluitingen wel functioneren. Ik heb dat destijds wel opgetekend in een Excel bestand maar blijkbaar is dat niet helemaal bijgewerkt. Dat zal eerst moeten worden uitgeklaard. Verder zullen de schema's van een aantal aansluitingen best eerst volledig worden uitgetekend. Natuurlijk steekt het probleem van het bedieningspaneel opnieuw de kop op. Nu worden alle wissels en stopsecties bediend met de oude schakelkastjes van Fleischmann. Maar de bediening zou veel vlotter kunnen wanneer ik een synoptisch bord zou gebruiken. Het bord is heb ik al enkele jaren geleden uitgetekend (zie dagboek oktober 2010), maar verder als dat is het nog niet gekomen.
|
Vorige maand heb ik de beslissing genomen om de afwerking van het zichtbare deel (niveau 1) op te splitsen in deelprojecten. Het eerste deelproject situeert zich op de plaats waar de trein het schaduwstation verlaat.
Op die plek komt een steengroeve. Ik twijfel nu nog of het een actieve groeve wordt of een oude groeve die niet meer wordt uitgebaat en de gebouwen zijn vervallen. Voor de beide situaties heb ik de gebouwen reeds in mijn bezit. Wanneer ik kies voor de oude groeve dan wordt het een hele uitdaging om dat zo realistisch mogelijk weer te geven. Wanneer ik kies voor een groeve in volle bedrijvigheid dan bied dat ook de mogelijkheid om de spooraansluiting effectief te gebruiken en dat verhoogt dan weer de speelmogelijkheden.
 |
 |
De voorkeur gaat uit naar de vervallen groeve. Ik heb echter twijfels of het gebouw, dat grotendeels in hout is opgetrokken, wel in Duitsland kan worden gesitueerd. Volgens mij past het meer op een Amerikaans baan. Het alternatief is de "moderne" laadinstallatie van KIBRI. Komt tijd, komt raad... ik heb nog wel even tijd voordat ik een definitieve beslissing moet nemen. Eerst moet het landschap errond vorm krijgen en dat is minder evident dan ik in eerste instantie had gedacht. De onderbouw voor het landschap moet volledig worden gevormd en gebouwd. Pal boven het tunnelportaal naar het schaduwstation is er zeer weinig ruimte en moet een redelijk hoogteverschil worden gemaakt omdat het verbindingsspoor naar de latere uitbreiding van de modelbaan ook op die plaats passeert.
Ik moet in het landschap ook wegneembare delen voorzien om bepaalde stukken van de sporen nog te kunnen bereiken. Er is geen 100% vast plan van wat en hoe alles er zal komen uit te zien, daarom wordt het houtwerk dat de basis vormt voor het landschap stuk voor stuk gemaakt. De vorm van elke volgende rib wordt à la minute bepaald. Zo wordt het landschap beetje bij beetje gevormd. Omdat alles uiteindelijk één geheel moet vormen beperken deze werkzaamheden zich niet tot het stukje waar de steengroeve moet komen.
 |
 |
 |
In het begin van de maand kreeg ik van mijn winkelier het bericht dat de HLE2363 van Van Biervliet was binnengekomen. Ik ben de lok direct gaan afhalen. Het is een prachtig model met goede rijeigenschappen. Van Biervliet heeft aangekondigd dat er nog heel wat varianten van deze lok zullen volgen. Er zijn sowieso de verschillende reeksen (22-23-25-25.5) maar ook nog eens de verschillende livreien (groen, geel-blauw en nog enkele speciale schilderingen). En dan beperk ik mij alleen maar tot tijdperk IV. Ik heb een speciale band met deze reeksen omdat mijn vader jarenlang treinbestuurder is geweest van deze locomotieven. De verzameling Belgische modellen zal op die manier nog flink uitbreiden.
top
Niveau 1.
De werken aan de steengroeve duren langer dan ik had verwacht. Dat komt omdat de constructie van de ribben die het reliëf vormen moet gecombineerd worden met een constructie die het mogelijk maakt om de sporen die eronder liggen bereikbaar te houden. Dat laatste is niet zo eenvoudig: er moet een stuk komen dat kan worden weggenomen waarvan de vorm liefst eenvoudig is maar ook groot genoeg is om te kunnen ingrijpen wanneer er iets misloopt met het treinverkeer. Een gat waar ik amper een hand of een arm zou kunnen doorsteken is zeker niet voldoende.
 |
 |
Tijdens het bouwen kwam ik tot de vaststelling dat ik de aansluiting van de wissels van de keerdriehoek niet meer kon bereiken. Dat moest ik dus ook even aanpassen. Gelukkig viel dat nog mee. Met een schroevendraaier heb ik de lusterklemmen kunnen loswrikken en heb gewoon een nieuwe aansluiting gemonteerd op een plaats waar ik, indien nodig, toch nog bij kan.
De keuze tussen een oude vervallen steengroeve en eentje die nog wel in werking is heb ik ondertussen ook gemaakt. Het wordt de versie die nog in werking is. De silo’s voor het vullen van spoorwagons en vrachtwagens heb ik al (Kibri nr. 9954). De eigenlijke breekinstallatie moet ik nog zoeken. Faller heeft zoiets uitgebracht als nieuwigheid voor dit jaar. (nrs 130170-130171-130173). Maar zoiets zelf bouwen is zeker een optie. Het gebouw mag niet te groot zijn want zo heel veel plaats is er niet.
De verzameling rollend materiaal is deze maand aangegroeid. Het model van de DB Triebwagen VT627.0 werd door enkele Duitse internet winkels aangeboden aan een niet te versmaden promotieprijs. Om de verzendkosten enigszins te spreiden heb ik tegelijk nog enkele andere modellen besteld. Van enkele modellen die ik reeds lang geleden heb besteld was aangekondigd dat ze zouden worden uitgeleverd. Het gaat om het Benelux-stuurstandrijtuig van Elotrain en de AM86 of duikbril van Van Biervliet.
 |
 |
 |
 |
Op het einde van het jaar maak ik tradiegetrouw de balans op van de modelbouwactiviteiten van het afgelopen jaar en plannen voor het nieuwe jaar. Wanneer ik de dagboeken opnieuw lees dan stel ik vast dat er toch heel wat vooruitgang is geboekt in het bouwen van de huizenrij van de "Zweibrückenstrasse" en nu de laatste maanden in het afwerken van de tunneluitgang en de steengroeve. Maar een aantal projecten zijn voor geen meter opgeschoten. Het eerste minibaantje staat nog altijd in de staat waarin het zich bevond wanneer ik besliste om het niet af te werken en met een ander project deel te nemen aan de minibaantjeswedstrijd. Aan de locotractor, een deelproject van het eerste minibaantje, werd ook niet verder gewerkt. Het 2de minibaantje is ook niet verder afgewerkt. Na de deelname aan de clubtentoonstelling in oktober dit jaar is het minibaantje gevallen wanneer ik het thuis opnieuw wilde opstellen. Hierbij is het grootste deel van de struiken en bomen gesneuveld. Dan zijn er nog de projecten van de ertswagens van Dacker en de silowagen voor het transport van bloem waar helemaal niet aan werd verder gewerkt.
Enfin: we weten wat te doen volgend jaar.
Ik wens iedereen een gelukkig en vreugdevol 2015.
ga naar 2013 vervolg...
Wanneer U geen menu's ziet klik dan hier