De voorgeschiedenis

Met modelbouw en modeltreinen ben ik reeds op zeer jonge leeftijd in aanraking gekomen. Thuis had mijn vader in de kelder een redelijk grote modelbaan gebouwd. Toen ik 6 jaar was kreeg ik mijn eerste locomotief (een Jouef model dat met de hand kon worden verder geduwd) zodat ik van de mooie modellen van mijn vader zou afblijven.

De modelbaan van vader was klassiek van opbouw. Het plan was overgenomen uit de planboeken van Fleischmann en minutieus nagebouwd. Het was wel een baan met redelijke afmetingen (ca. 4,00 x 2,50 m). Het railplan bestond uit een dubbelsporige baan waarbij de treinen in cirkels rond reden. Aan één zijde was een groot station, aan de andere kant een lus waarbij men van de buitenste omloop naar de binnenste kon rijden. Door de omvang van het station waren er toch wel wat rij- en rangeermogelijkheden. Schaduwstations en andere waren toen nog niet gebruikelijk en omwille van de goede bereikbaarheid van de sporen werden ook geen bergen en tunnels gebouwd. De hele baan kende slechts één niveau.

Fleischmann planboek (31K) Fleischmann plan small (65K)

De treintafel was gebouwd op een stevig frame van houten balken. Op dit frame waren triplexplaten bevestigd. Hoewel een open raambouwwijze mogelijk was werd dit niet toegepast. De aansluitdraden voor de stroomtoevoer, seinen en wissels werden wel door de houten plaat geleid naar het besturingspaneel. Dat was opgebouwd met de klassieke schakelkastjes van Fleischmann die nu nog altijd in de handel verkrijgbaar zijn.

In het midden van de tafel, ingesloten door het railovaal was een stadje gebouwd. De huisjes waren bouwdozen van Kibri, die zonder meer in elkaar waren gezet en op de baan zijn geplaatst.

Het geheel werd levendiger gemaakt door in de straten voetgangers (Preiser-figuren) en autootjes (Wiking modellen) te plaatsen. De huisjes waren voorzien van verlichting en ook de straat- en perronverlichting was functioneel uitgevoerd.

Naarmate ik ouder werd mocht ik wel treinen laten rijden over de baan, maar de opbouw en het aankleden was een exclusiviteit van mijn vader. Maar och, treintjes laten rijden was ook veel leuker. Omdat ik toch ook wel wat wou bouwen stapte ik over naar de plastic modelbouw van vliegtuigen (schaal 1/72) en later van militaire modellen (schaal 1/35). Hier heb ik de nodige ervaring opgedaan met het lijmen en schilderen van de modellen, vaardigheden die nu nog steeds van pas komen. Ook heb ik me een tijdje bezig gehouden met een radiografisch bestuurde sleepboot, maar dat is nooit tot een goed einde gekomen. Maar ook bij deze zijsprong heb ik leren werken met andere materialen dan plastic.

Ga verder met "De start"
Wanneer U geen menu's ziet klik dan hier

Valid HTML 4.01 Transitional