Weeral een verlengd weekend. Ook hier de traditionele bijeenkomst van de familie op nieuwjaarsdag. Zondagmorgen kan ik ook niet veel uitrichten omdat ik voor het Rode Kruis naar de luchthaven van Melsbroek moet voor een repatriëringvlucht uit Zuidoost Azië. De Tsunamis hebben tot op heden meer dan 150.000 dodelijke slachtoffers gemaakt. Het aantal betrokken Belgen is onzeker. Voorlopig wordt het aantal geschat op een 100-tal. De namiddag gaat er ook grotendeels aan omdat ik nadat alles op de luchthaven voorbij is ook nog even langs het crisiscentrum op het ministerie van buitenlandse zaken ga.
Terug thuis vind ik nog de tijd om de entreebocht naar het schaduwstation verder af te werken zodat alle lijm morgen droog zal zijn. Maandagmorgen is het dan winkelen geblazen: het is de eerste dag van de solden. Enfin er blijft nog voldoende tijd over om in de namiddag de sporen in het schaduwstation volledig te leggen en de spoorbedding op de afrit naar het schaduwstation te bekleden met kurk. Op het rechte stuk wordt het spoor ook nog verlengd.
En dan is het tijd om proef te rijden. De sporen worden eerst gereinigd met de gummi van Roco. Daarna wordt er spanning op de sporen gezet. Alles gaat vlot. Alleen bij spoor 3 van het schaduwstation is er een probleem. Er staat geen spanning op het spoor wanneer de 3-weg wissel rechtdoor naar spoor 3 staat. Bij inspectie van de wissel zie ik dat een van de vijsjes die de contacten voor het doorgeven van de rijspanning op zijn plaats moet houden is losgekomen. Er zit niets anders op dan de wissel te demonteren. Dat beloofd voor de toekomst: als dat nog eens gebeurd terwijl de baan af is zal de ruimte om de wissel te bereiken wel beperkt zijn, laat staan om hem te demonteren. Alle vijsjes worden nog eens goed vastgezet. De wissel wordt getest en opnieuw ingebouwd. Alles functioneert nu zoals het hoort.
Ik laat nog een aantal locomotieven rijden samen met een 4-tal oude Fleischmann reizigerswagens (zelfs nog korter van de gebruikelijke 1:100 verhouding). Zo kom ik eigenlijk tot de vaststelling dat treinen die op de baan zullen rijden - vanuit het optische oogpunt - eigenlijk niet veel langer zullen mogen zijn. Dan zal de verhouding tussen de grootte van de baan en de treinen goed zijn. Het wordt ook tijd om eens wat foto's te nemen!
Nu zal ik me moeten bedwingen om niet verder te bouwen aan het spoortraject, maar eerst dit gedeelte van het schaduwstation volledig af te werken. Dat betekent: aanbrengen van de stopsecties, het leggen van de bedrading en het plaatsen van de bovenleiding.
topAlleen op zondag wordt er aan de treintafel gewerkt. Vandaag wil ik de elektrische aansluitingen van de wissels maken. Ik wil met één druk op de knop de wisselstraat instellen om naar een bepaald spoor te rijden. Daarom worden de wissels geschakeld via een zgn. diodematrix. Eerst test ik welke spoelen door de aansluitdraden worden aangestuurd en dan worden deze draden gemerkt (WnR of WnG) W = wissel, n is het volgnummer van de wissel, R= rechtdoor, G=gebogen. Wanneer Matthias mij helpt om alle aansluitdraden naar een kant te brengen trekt hij iets te hard aan één van de draden zodat die afbreekt. Het wisselspoel is niet goed bereikbaar zodat er niets anders opzit dan de wissel uit te bouwen, de draad opnieuw te solderen en dan de wissel terug in te bouwen. Omdat te kunnen doen moet ik ongeveer de hele wisselstraat losmaken. Enfin, dit verloopt redelijk goed. Ik besluit onmiddellijk de draden per wissel bij elkaar te binden zodat er niet aan één draad afzonderlijk kan worden getrokken.
Vervolgens maak ik een printplaatje met de diodematrix. Van mijn schoonvader heb ik een boel elektronica onderdelen geërfd. Ik moet wel eerst alle diodes sorteren. Er zijn er in alle maten en gewichten. Daarna kan ik ze solderen. Een eerste test loopt niet goed af. Alleen de wissels waarvoor ik geen diode heb gebruikt, maar een rechtstreekse verbinding worden geschakeld. Heeft dat te maken met de spanningsval van 0,7 volt over een diode, zodat de wissels mét diode te weinig spanning krijgen ? Ik herinner me dat ik ooit een pulsversterker voor wissels heb gebouwd. Ik zoek die op en sluit hem aan, echter zonder dat het resultaat heeft. Wat nu ? Bij het zoeken naar een mogelijke fout zie ik dat bij het aansluiten van de voeding ik de polarisatie heb gewisseld. Wanneer ik deze omdraai en test merk ik dat er nu spanning komt op meerdere wissels. Sommige wissels willen echter nog steeds niet omschakelen, waarschijnlijk omdat er toch te weinig spanning op het spoel komt, en andere wissels schakelen verkeerd. Ik moet fouten gemaakt hebben bij het opstellen of het maken van de diodematrix of bij het merken van de aansluitdraden. Bij een poging om dit verder te onderzoeken breken nog een aantal aansluitdraden af. Om groter onheil te voorkomen besluit ik het om vandaag voor bekeken te houden en volgend weekend verder te werken. Als dit een voorsmaakje is van wat nog moet volgen bij het aansluiten van de treintafel staat mij nog een boel miserie te wachten.
We zullen moeten afwachten…
De zaterdag gaat zoals gewoonlijk op aan allerhande zaken die met een gezin en een huishouden te maken hebben. Zondag ben ik de ganse dag thuis. Tijd om die diodematrix eens onder handen te pakken. In de loop van de week had ik reeds gezien dat ik de eerste wissel van de wisselstraat, een 3-weg wissel, verkeerd had getekend. Wanneer van de wissel de eerste wisseltongen in de gebogen stand staan gaat de trein naar rechts, de tweede wisseltongen laten de trein naar links afbuigen. In mijn schema had ik dat omgewisseld. Door de wissels in de tabel om te draaien (W1 wordt W2 en omgekeerd) was een deel van het probleem al opgelost. Maar waar ik oorspronkelijk draadbruggen had voorzien moest ik deze vervangen door diodes.
Het tweede probleem was de kracht van de stroom die door de wisselspoelen wordt gestuurd. De secundaire spanning van de gewone rijregelaar geeft wel voldoende jus (normale wisselspanning, gelijkgericht met een diode en een buffercondensator), maar de wissels blijven een beetje trillen. Het zou beter zijn dat ik de wissel zou kunnen aansturen met een schakeling die een krachtige puls geeft, maar daarna geen spanning meer doorlaat. Ik heb ooit zo'n schakeling uit een MIBA Spezial gebouwd op een experimenteerprintje. Het werkt wanneer ik een afzonderlijke voeding gebruik die ca. 20V wisselspanning afgeeft. De wisselspoelen krijgen nu één korte puls. Dat hoor je ook: een kort droge 'tak'. Wanneer ik te snel de wissels omschakel krijgt de condensator onvoldoende tijd om bij te laden en lukt het niet om alle wissels om te schakelen. In de boeken over elektronische schakelingen lees ik dat dat probleem niet op te lossen is: ofwel wordt de laadtijd van de condensator verkort, maar duurt de puls langer, zodat het risico op doorbranden van het spoel groter wordt.
Nu moet ik nog de terugmelding aansluiten. Hiervoor zal ik best eerst een schema tekenen en dan pas aan de slag gaan om aan te sluiten. Verder ben ik nog aan het nadenken: maak ik in de buurt van de wisselstraat een klein bedieningspaneeltje dat parallel zal worden aangesloten op het nog te bouwen centrale bedieningspaneel of ga ik alles aansluiten op één centraal paneel. Ik denk dat met de gedecentraliseerde paneeltjes vlotter kan worden gewerkt. Alleen zal het aantal draden toenemen, of ik zou de kleine paneeltjes door middel van multi-kabels moeten verbinden met het centrale paneel… nog even over nadenken.
Mijn handen jeuken om verder te gaan met de sporen, maar ik moet mij bedwingen: eerst moet de bovenleiding worden geplaatst. De verlenging van de sporen gaan over het schaduwstation zodat dat moeilijker bereikbaar wordt. Ik moet de bovenleiding plaatsen nu er nog geen obstakels zijn. Maar ook hier moet ik nog een keuze maken: van mijn vorige baan heb ik voor de bovenleiding onderdelen gebruikt van de Zwitserse firma MADER. Maar reeds enkele jaren geleden was het moeilijk om aan dat materiaal te geraken, in zoverre dat ik niet zeker ben dat het nog wordt geproduceerd. Op het internet heb ik geen recente informatie over dat merk gevonden. Misschien moet ik eens een mailtje sturen aan Hünerbein in Aken. Vragen of zij nog aan dat materiaal kunnen geraken.
topDit weekend heb ik helemaal niets gedaan aan de treintafel. Ik worstel nog met het probleem van de bovenleiding van het schaduwstation. Ten eerste moet ik zoeken waar de Mader-bovenleiding ergens ligt. Ten tweede denk ik dat ik onvoldoende materiaal heb om het volledige station onder draad te brengen. Op de ondertussen niet meer in gebruik zijnde treintafel van mijn vader is deze bovenleiding ook nog gebruikt. Misschien moet ik aan hem vragen of ik ze mag afbreken en recupereren voor mijn modelbaan. Ofwel moet ik een eigen systeem maken: een alu L-profieltje waardoor ik een koperen boutje zet en aan dit boutje kan ik dan de bovenleiding solderen.
topMaandag is Kathleen jarig. Het hele weekend gaat op aan boodschappen en bezoek van familie om de verjaardag te vieren. Aan de modelbaan is niet gewerkt.
top
Ik ben op zolder op zoek gegaan naar het materiaal dat ik nog heb van het MADER bovenleidingssysteem. Zoals verwacht zijn de overbruggingen te kort (333 mm ipv 500 mm).
Ook van het aantal paaltjes om overbruggingen te plaatsen heb ik zeker te
weinig. Bij mijn vorige baan was slechts om de 40 cm een overbrugging geplaatst. Dat was te ver uit elkaar. Een afstand van 30 cm zal beter uitkomen.
Ik heb mails gestuurd naar Hünerbein en een adres www.keutermann.nl dat ik op het web heb gevonden om te vragen of zij de bovenleiding kunnen leveren.
Eindelijk nog eens een lang weekend. Aan de modelbaan is nog niet veel verder gewerkt. De bovenleiding van Mader die ik nog had heb ik geïnstalleerd. Dat maakt dat ik ook verder kan werken aan het 2de niveau. Alle boogsegmenten werden uitgezaagd volgens de boogstralen die ik in het sporenplan staan. Vervolgens werden de boogsegmenten uitgezaagd in de juiste hoek. Die hoeken komen niet helemaal overeen met het sporenplan.Vervolgens werden de stukken aan elkaar gelijmd.
topga naar 2004 vervolg...
Wanneer U geen menu's ziet klik dan hier