Dagboek 2004

• juni
• juli
• september
• oktober
• december

zaterdag 5 en zondag 6 juni

Eindelijk is het zover. D-day voor de modelbouw. We verhuizen van slaapkamer, zodat eindelijk de hobbykamer reeds voor een gedeelte in orde kan worden gezet. Helemaal klaar zetten kan nog niet. Er moet nog een nieuwe kleerkast komen in de slaapkamer en tot zolang blijft de oude kleerkast in de hobbykamer staan.

Een deel van de kasten, die op zolder reeds dienst deden als onderbouw voor de treintafel, kunnen onmiddellijk op hun plaats worden gezet en worden ingeladen. Een hoop lectuur die tijdens het voorbije jaar voorlopig werd geklasseerd kan nu ook zijn definitieve plaats krijgen. De geplande doorgangen tussen de kasten en de muur van 50 cm blijken in de praktijk mee te vallen. Er blijft wel niet veel plaats over om te werken (hout zagen e.d.) Hier en daar zal ik ook moeten uitkijken dat de modelbaan langs onder zo goed mogelijk bereikbaar blijft.

In de komende weken moet ik het plan, dat oorspronkelijk is ontworpen voor de kamer waar we nu slapen, hertekenen. In feite is dat niet ingewikkeld : in de nieuwe kamer moet het spiegelbeeld worden getekend van het ontwerp. Winrail beschikt wel over zo'n functie om te 'spiegelen'. Na het uitvoeren van deze functie dienen nog een aantal correcties te worden uitgevoerd. Pas als de plannen klaar zijn kunnen we met het bouwen beginnen.

Soms heb ik het gevoel dat het huidige railplan een beetje te ambitieus is, dat ik te veel spoorweg op een te kleine oppervlakte wil. Het risico bestaat dan dat de baan geen realistisch uitzicht meer krijgt, maar zich reduceert tot een 'speelbaan'. Veel sporen zonder dat deze in een 'realistisch' landschap liggen. Anderzijds heb ik reeds zoveel materieel (zowel rollend materieel als scenery) dat als ik een kleiner of bescheidener ontwerp zou maken ik een groot overschot aan materieel zou hebben. Verkopen staat niet in mijn woordenboek. Ik ben fier op mijn verzameling, alhoewel ik het overgrote deel van de locomotieven sinds ik ze heb gekocht nog nooit heb kunnen laten rijden. Daar moet nu verandering in komen.

Matthias is wild enthousiast. De fabriek, een diorama dat reeds deel uitmaakte van mijn vorige baan en integraal werd gerecupereerd heeft een voorlopige plaats gekregen bovenop de kasten. Hij wil dat ik dat stukje helemaal verder afwerk. Hij heeft ook al zijn idee over hoe het moet worden aangesloten op de rest van het sporenplan. Aan fantasie ontbreekt het niet !

woensdag 9 juni

Pech. Vandaag heb ik getelefoneerd met de schrijnwerker die de nieuwe kleerkast zal maken. De levering zal pas in september kunnen gebeuren. Dat betekent nog 3 maanden langer wachten om met de bouw van de baan te kunnen starten.

Ondertussen zijn we al wel aan de slag met het spiegelen van het railontwerp in Winrail. Heel vlot loopt dat toch niet. Een aantal railstukken zijn op een andere layer terechtgekomen, en de spiraal die de boven en de onderbaan met elkaar zal verbinden werd niet mee gespiegeld. Met het verplaatsen van verbonden railstukken naar een andere layer moet je goed oppassen. Soms verplaats je alles naar één layer (omdat de sporen met elkaar verbonden zijn). Dat is een stukje programma dat ofwel niet goed functioneert, of waar ik niet helemaal mee ben hoe het juist moet worden gebruikt. Enfin we amuseren ons en overbruggen zo de 3 maanden wachttijd.

woensdag 21 juli

Nationale feestdag. Vandaag en de voorbije dagen heb ik mij verder bezig gehouden met het afwerken van het railplan in Winrail. Een aantal zaken heb ik volledig moeten herwerken. Het oorspronkelijke railplan was zo ontworpen dat de stijgende spoorlijn steeds in de buitenbocht lag. Omdat de radius van een buitenbocht groter is wordt de helling minder stijl dan de binnenbocht. Dat verschil is niet spectaculair maar kan toch soms een halve procent verschil maken. Omdat ik met lange treinen wil rijden en de trekkracht van de locomotieven beperkt is kan dat kleine verschil belangrijk zijn.

Bij het volledige traject zijn nu de hoogtes vastgelegd. De hellingen bedragen gemiddeld 2%. En dat is nog best doenbaar voor de modellocs. Op deze manier heb ik ook kunnen controleren of de verschillende niveaus voldoende afstand hebben om de treinen onder en boven elkaar te laten passeren. Soms is het een beetje nipt. Voor spoorlijnen met bovenleiding heb je een minimum doorrijhoogte van 9 cm nodig. Zonder bovenleiding volstaat 7 cm.

vrijdag 24 september

Sinds het laatste bericht heb ik niet veel meer aan de hobby gedaan. Maar er is goed nieuws. De schrijnwerker komt maandag de nieuwe kasten installeren. Wanneer alles is overgeladen kunnen de oude kasten worden afgebroken en kan de kamer helemaal worden leeggemaakt. Ik reken nog op minstens 2 weekeinden om dat te realiseren. Als alles goed gaat kunnen we half oktober aan de modelbaan beginnen. Ik ga alvast het railplan eens opnieuw bestuderen.

woensdag 13 oktober

De nieuwe kasten zijn geïnstalleerd. Alles van de oude kasten is overgeladen in de nieuwe kasten. De oude kasten worden volgende week woensdag (20/10) opgehaald door een kringloopwinkel. Ten vroegste in het daaropvolgende weekend kunnen we dan met de bouw van start gaan. Bovenop de oude kleerkasten was een groot deel van de vroegere treintafel tijdelijk weggeborgen. Voornamelijk scenery materiaal (huisjes e.d.) maar bijna ook alle locomotieven en treinstellen. Die hebben nu terug een plaatsje gekregen in één van de kasten die de onderbouw van de modelbaan zullen vormen. Bij het inladen van de kast heb ik me wel gerealiseerd dat ik zeer veel rollend materieel heb ten opzichte van de modelbaan die ik ga bouwen. Omdat ik reeds gedurende geruime tijd alle aankopen voor de hobby inventariseer in een in MS-access ontwikkeld programmaatje is het een koud kunstje om eens een analyse te maken van dat materiaal. Ziehier het resultaat:

Tevens moet de bemerking worden gemaakt dat tussenwagons voor treinstellen worden meegeteld bij de reizigerswagons.

Bij de indeling van de locs volgens spoormaatschappij zijn alle Duitse locs ingedeeld bij de 'DB'. In werkelijkheid zitten zijn er bij de stoomlocs ook locomotieven bij die behoren tot de Deutsche Reichsbahn (periode voor de 2de wereldoorlog).

Bij de aankoop van het rollend materiaal wordt geen strikte tijdperkindeling nagestreefd. Ik probeer mij te beperken tot Duits rollend materieel. Toch kan ik niet aan de verleiding weerstaan om af en toe eens een Belgisch model te kopen. Wanneer het aanbod van Belgische modellen vroeger groter zou zijn geweest (zoals het nu is) dan zou mijn keuze zich hoogst waarschijnlijk tot de Belgische modellen hebben beperkt.

Qua tijdperkindeling zijn het voornamelijk modellen die thuishoren in het (late) tijdperk 3 en 4. Maar zoals reeds eerder opgemerkt: bij de stoomlocs zitten er een aantal 'tijdperk 2'-locs tussen. Anderzijds heb ik ook één tijdperk 5 model (het 'Talent' treinstel van Brawa). Als je een model cadeau krijgt kan je het toch niet weigeren omdat het niet je verzameling past.

Enfin, ook voor het uitwerken van het landschap op mijn modelbaan zal een strikte tijdperkindeling moeilijk te handhaven zijn. Omdat ik een baan bouw naar Duits voorbeeld (gezien het grote aantal locs en wagons) moet ik mij vooral laten leiden door foto's en andere modelbanen. Het zal zeer moeilijk zijn om zeer typische Duitse scènes op de baan te realiseren, gewoon omdat je ze als buitenlander niet kent of er minder mee vertrouwd bent. Hoe zag een perron eruit in Duitsland in de 70-80er jaren ? Hoe zagen achtertuinen van stadswijken eruit. In België kennen wij de achtertuinen die vol staan met bijgebouwtjes, schuurtjes en duivenkoten. Tuinen die in de meeste gevallen afgezoomd zijn met muurtjes uit betonnen platen. Hoe was dat in Duitsland ? Als je nu anno 2004 gaat kijken heb je waarschijnlijk niet meer dat typische van 20 25 jaar geleden. Bovendien maken fabrikanten van scenery het er ook niet makkelijk op. Weet U nog wanneer de glascontainer zijn intrede heeft gedaan ? Of in welk jaar werd een bepaald automodel op de markt werd gebracht. Wanneer fabrikanten deze info zouden opnemen in hun catalogi zou dat handig zijn voor het bepalen van aankopen van materiaal voor de aankleding van de modelbaan.

zondag 17 oktober

Een hobbykamer wordt meestal ook gebruikt om spullen op te bergen die nergens anders een plaats vinden. Hier is dat niet anders. Bovendien staat al het gereedschap eveneens in deze kamer. Dat laatste kan geen kwaad want ik zal het daar ook nodig hebben. Maar er is één probleem: het staat bovenop de kasten waarop ik de treintafel ga bouwen. Ik zou alles onder de treintafel kunnen opbergen, daar is nog plaats genoeg, maar dan zal ik elke keer dat ik onder de treintafel moet zijn om bijvoorbeeld de bedrading te leggen en aan te sluiten een heleboel spullen moeten verplaatsen. Omdat enigszins te vergemakkelijken wil ik de gereedschapbakken en toebehoren op verrijdbare karretjes plaatsen.

zondag 24 oktober

Vandaag wordt er verder gewerkt aan de verrijdbare karretjes. De wieltjes van het karretje dat vorige week was gemaakt reden niet goed. Er moesten eerst nieuwe wieltjes worden gekocht. Het tweede karretje wordt gemaakt van de Almasy-rekken die, wanneer ik ze hier niet voor zou gebruiken, geen bestemming meer hebben. Nadeel: de rekken zijn te hoog om onder de treintafel te worden gereden. Hier moet ik nog een oplossing voor bedenken. Maar voorlopig komt de oppervlakte van de treintafel verder vrij zodat we hopelijk in november eindelijk zullen kunnen beginnen met het leggen van het onderste niveau.

zaterdag 30, Zondag 31 oktober en maandag 1 november

Een lang weekend. Nu kan er vanalles worden gedaan aan de treintafel. Vrijdagavond ga nog snel naar de Selfmade in Ekeren om spaanplaten van 12 mm te kopen. Deze moeten o.m. dienen om de trein van Matthias een vaste ondergrond te geven. Zaterdag moeten er nog een aantal boodschappen worden gedaan en karweitjes worden opgeknapt. Daarna wordt eerst de ondergrond van Matthias gemaakt. De afmetingen zijn redelijk: 190 x 104 cm. Op dit baantje kunnen mijn locomotieven rondjes rijden. De sporen worden rechtstreeks op de ondergrond vastgenageld. Nog voordat de eerste trein kan rijden is Matthias reed begonnen met de aankleding. In mijn hobbykamer wordt alles verder in gereedheid gebracht om te kunnen starten met de baan, met andere woorden: opruimen. De tafelrand wordt verder afgewerkt.

Zondag. Nadat de kinderen naar de scouts zijn gebracht gaan we nog eerst inkopen doen op de markt in Kapellen. Dan is het tijd voor het middageten en daarna moeten ook nu weer eerst een aantal karweitjes worden opgeknapt. Daarna kruip ik op zolder: alle sporen liggen daar opgeborgen. De doos met PECO-wissels is snel teruggevonden. Tegelijk worden een aantal TL-armaturen naar beneden gebracht. In de kamers van Kathleen en Nathalie moet nog een TL-lamp worden bevestigd boven het bureau. In de hobbykamer zullen de TL-lampen moeten zorgen voor veel licht, zodat ook 's avonds kan worden verder gewerkt. Met de wissels wordt de wisselstraat van het schaduwstation samengesteld. Omdat de effectieve breedte van de kasten op dat gedeelte slechts 150 cm bedraagt moet ik de bocht van het toegangsspoor herberekenen. Het valt mee: 65 cm straal ipv. 70 cm. Wanneer ik in de garage hout wil halen om die bocht te maken komt de frustratie boven. In die chaos valt er niets bruikbaars te vinden. Het enige dat kan gebeuren is al het hout sorteren. En zo gezegd zo gedaan. Alle balken en latten worden netjes per soort gestapeld. Er blijft wel geen tijd over om nog iets aan de treintafel te doen. In het Excel-bestand "Treintafel" wordt de inventaris gemaakt van de PECO wissels die ik heb: het zijn er 25. Maar als ik de stuklijst bekijk die het programma Winrail geeft heb ik er 60 nodig! Er zullen dus nog een aantal wissels moeten worden bijgekocht!

Maandag. Ik heb besloten om geen eeuwigheid te zoeken achter een geschikt stukje plank in de bak met recuperatiehout. Trouwens de kans om voor de bochten een plank te vinden met de juiste straal en hoek is klein. Ik kan ze beter opnieuw maken uit een stuk nieuw hout. Zo gezegd zo gedaan: de toegangsbocht met een straat van 65 cm wordt gezaagd en aan elkaar gelijmd. De onderplankjes die de bochtstukken met lijm aan elkaar moet houden worden wel gezaagd uit recuperatiehout. Om de helling te bepalen wordt de computer er bijgehaald. Uit de berekeningen blijkt dat ik om de 20 cm steuntjes moet maken die telkens een 0,5 cm hoger worden. Maar vooraleer daar mee te beginnen kan ik beter eerst de TL-lampen aan het plafond hangen. Dit karwei neemt de rest van de namiddag in beslag en kan trouwens niet verder afgewerkt worden: ik heb geen geschikte kabelgoot en elektriciteitsdraad. Aangezien het een feestdag is kan ik pas donderdag (dan heb ik opnieuw een vrije dag) naar de winkel. Ik ruim nog een beetje op en laat op het baantje van Matthias nog een aantal locomotieven rondjes rijden zodat ze terug in vorm geraken.

weekend van 3 - 5 december

Oei, wanneer ik in dit dagboek kijk merk ik dat het reeds een maand geleden is dat ik nog iets aan de treintafel heb gedaan! De verlichting in de hobbykamer is wel afgewerkt. Nu staat mij niets meer in de weg om er aan te beginnen. Tijdens een vorig weekend heb ik de klaargemaakte bocht afgetekend op de bodemplaat.

Ik meet de steunen uit die de toegangsbocht tot het ondergrondse station moeten stutten. Om voldoende hoogte te verkrijgen is een helling van 2,5% nodig. Dat betekent een stijging van 2,5 cm op een lengte van 1 meter, dus wanneer ik elke 20 cm steuntjes plaats moeten die telkens 0,5 cm hoger zijn. De steunen worden gezaagd uit multiplex met een dikte van 18 mm. Met de verstekzaak wordt alles mooi recht gezaagd. Ik lijm de steunen op de ondergrond en laat de hele zaak een nachtje uitharden. 's Zondags kan dan de ondergrond voor het spoor op de steunen worden bevestigd. Dat gebeurd met een schroef. Op de ondergrond wordt dan een laagje kurk van 3 mm dikte en 4 cm breedte gelijmd.

Omdat ik bij de oorspronkelijke planning geen rekening heb gehouden met de nodige ruimte voor de plaatsing van steunen voor het bovenliggende gedeelte, maar gelukkig bij de realisatie er wel aan gedacht heb, is de toegangsbocht 2 cm opgeschoven. Daardoor komt het uiterste spoor van het schaduwstation te dicht bij de rand te liggen. De wisselstraat uitvoeren met kortere wissels levert onvoldoende ruimtewinst op. Dan moet de bocht maar worden verlengd zodat het schaduwstation niet parallel aan de rand, maar licht naar binnen afdraaiend komt te liggen. Zo gezegd zo gedaan. De hele zaak wordt uitgetekend op spaanplaat, uitgezaagd en aan elkaar gelijmd. Tegen die tijd is de dag en het weekend voorbij.

woensdag 8 december

Ik kan het niet laten. Met de decoupeerzaag maak ik het gat klaar om de wisselaandrijvingen voor de toegangswissel van het ondergrondse station in te plaatsen. En de eerste sporen worden gelegd: 3x een flex rail op de toegangshelling en -bocht naar het schaduwstation. We zijn vertrokken!

weekend 11 - 12 december

Bijna een heel weekend om aan de treintafel te werken! Er wordt verder gewerkt aan het ondergrondse station. Een halve boog wordt uitgetekend en uitgezaagd. De minimum straal bedraagt 100 cm. Oeps, nog een afwijking van het oorspronkelijke plan: het station heeft 6 sporen gekregen. In het ontwerp zijn er maar 5 getekend. Nu hoe meer hoe liever… ik heb genoeg treinen en treinstellen om een nog veel groter station vol te zetten. Zolang de nuttige lengte van de opstelsporen niet kleiner wordt dan 3 meter blijft alles toegelaten.

Ik heb reeds langere tijd het plan om het schaduwstation uit te breiden met doodlopende opstelsporen. Omdat daar maar aan één kant een wisselstraat zit kan de nuttige lengte gemakkelijk worden gehaald. Nadeel is dat er telkens voor het in of het uitrijden een rangeerbeweging nodig is (achteruit rijden), wat in een moeilijk bereikbare en visueel onzichtbare situatie toch altijd risico's inhoud. Dat idee zal nog een beetje moeten rijpen.

weekend 18 - 19 december

Een vergadering die de ganse zaterdag in beslag heeft genomen en de voorbereidingen voor de komende feestdagen laten niet veel tijd over om aan de baan te werken. De wissels die de toegang tot het schaduwstation vormen worden gelegd en de onderbouw voor de rest van dat station worden verder afgewerkt.

weekend 25 - 26 -27 december

Joepi, een verlengd weekend. Op 25 december is er natuurlijk de traditionele bijeenkomst van de familie n.a.v. Kerstmis. 't Was gezellig en het eten was lekker. Zondag wordt verder gewerkt aan de onderbouw voor het schaduwstation. De spaanplaten worden op hun plaats gelegd en aan elkaar gelijmd. Ook de kurkbedding wordt op z'n plaats gelegd. Om ze te bevestigen gebruik ik verdunde houtlijm. Dat smeert vlotter uit en laat toe om sneller te werken. De dag daarop blijkt dat het gebruik van de verdunde lijm geen goed idee was: de randen van de kurkplaten zijn naar boven gekruld. Gelukkig niet te erg, met het bevestigen van de sporen zal de kurk wel terug vast komen te liggen. Een deel van de sporen wordt reeds gelegd. De rest van de maandag wordt besteed aan het verlengen van de helling en uittekenen en uitzagen van de bocht die over het schaduwstation gaat.

Een deel van de tijd wordt besteed aan mijn Rode Kruis - activiteit. Op zondag heeft er in zuidoost Azië een zeer krachtige aardbeving plaatsgehad in de oceaan. Tsunamis hebben de kusten van 6 landen overspoeld. Tegen maandagavond weet men op het nieuws te vertellen dat er meer dan 23.000 doden zijn. DSI verleent versterking aan het crisiscentrum van de regering waar ongeruste familie kan telefoneren voor inlichtingen over personen die verbleven in de getroffen landen.

ga naar vervolg...

Wanneer U geen menu's ziet klik dan hier