De spuitcabine

De meeste bouwdozen die ik in elkaar zet worden geschilderd. Dit is nog een overblijfsel uit mijn 'military' periode waar het vanzelfsprekend is dat een model wordt geschilderd en geweatherd. Heel veel modelspoorliefhebbers plaatsen huisjes en ander scenerymateriaal recht uit de bouwdoos op hun modelbaan. Op zich is daar niets mis mee, maar het schilderen van deze modellen heeft mijns inziens een aantal voordelen:

• het schilderen zorgt ervoor dat je van de onnatuurlijke plasticglans afraakt,
• je geeft het model een unieke toets,
• je kan je modelbaan een realistischer aanblik geven.

Meestal schilderde ik de modellen met een penseel. Sinds kort ben ik begonnen met het spuiten van de modellen. Spuiten heeft een aantal voordelen t.o.v. het handmatig schilderen: je kan de verf veel gelijkmatiger aanbrengen en het werkt veel sneller.

De eerste modellen werden gespoten op de tafel in de veranda. De tafel werd bedekt met krantenpapier en rond het model werden een aantal kartonnen dozen geplaatst zodat de verf niet op muren en ramen zou terechtkomen. Deze manier van werken is niet erg praktisch: je steekt heel wat tijd in het voorbereiden van de werkplek en na het spuitwerk in het afbreken en opkuisen.

Het gebruik van een spuitcabine kan dan een oplossing brengen. De cabine zelf heb ik gemaakt uit wit gelamineerde spaanplaten van 18 mm die ik nog in mijn houtvoorraad had zitten. De afmetingen zijn ongeveer 70 x 50 x 50 cm.

Ongeduldig als ik ben heb ik de cabine onmiddellijk in gebruik genomen. Dat was niet zo'n goed idee: er moeten nog een aantal aanpassingen worden gemaakt:

• in de cabine moet een draaiplateau komen waarop het model kan worden geplaatst zodat het model goed bereikbaar is langs alle kanten. Het draaiplateau moet een voldoende grote diameter hebben, 35 cm lijkt me wel voldoende.
• De cabine moet voorzien zijn van een deugdelijk afzuigsysteem. Zonder een deugdelijk afzuigsysteem komt de hele wolk terug uit de cabine en vliegt recht in je gezicht. Inademen van het mengsel van verf en verdunner lijkt me niet ideaal voor het behoud van een goede gezondheid.
• Verlichting in de kast lijkt me eveneens aangewezen. Een TL-lamp moet hiervoor volstaan.
• De compressor plaats ik bovenop de kast. Een aantal latjes om het toestel te blokkeren zodat het niet met een onverhoedse beweging van de kast kan worden getrokken zijn eveneens aangewezen.
• Dat alles vraagt ook een beetje electro: aan/uit schakelaars voor de ventilatoren en de verlichting, een stekkerdoos voor het aansluiten van de compressor en een kabel om het geheel aan te sluiten op het lichtnet.

Ondertussen zijn de bovenstaande aanpassingen uitgevoerd. Zo ziet de cabine er nu uit:

Het draaiplateau is gemaakt uit een 18 mm dikke spaanderplaat en heeft een diameter van .. cm. Om de 45 graden is in de zijkant een houten plug bevestigd om het ronddraaien te vergemakkelijken. Het plateau is met een bout, waarvan de kop in het plateau is verzonken, bevestigd door de bodemplaat van de cabine. De bout is aan de onderzijde gezekerd met 2 moeren. Om het geheel vlotjes te laten draaien zijn er tussen de schijf en de bodem 2 metalen ringen geplaatst.

In de achterzijde van de kast is een ventilator geplaatst voor de afzuiging. De ventilator heeft een doorsnede van ongeveer 10 cm en is het goedkoopste wat ik in de bouwmarkt kon vinden. Of goedkoop ook goed is zal de toekomst moeten uitwijzen. Aan de achterwand van de cabine steekt de ventilator nog enkele centimeter uit zodat - indien nodig - op de ventilator nog een darm kan bevestigd worden waarmee de afgezogen lucht naar een bepaalde plaats kan worden geleid.

Origineel was de spuitcabine verlicht met 2 TL-lampjes. (zie foto hierboven). Maar die gaven te weinig licht en zijn vervangen door een LED panel. Dat panel heeft de volgende eigenschappen:
- afmetingen 60 x 30 cm
- kleurtemperatuur : 6000 K (= daglicht)
- lichtstroom : 2125 lm
- verbruik : 25W

Bovenop de kast werden 2 schakelaars en een stopcontact gemonteerd. Met één schakelaar wordt alle electro aan of uitgeschakeld. Met de 2de schakelaar kan de ventilator afzonderlijk worden aan of uitgeschakeld. Het stopcontact wordt gebruikt voor het inpluggen van de compressor voor het spuitpistool. Alle bedrading werd weggeborgen in een profiel dat bovenop de kast werd gemonteerd.

Tot slot werden ook nog 2 handgrepen gemonteerd die ervoor moeten zorgen dat de cabine gemakkelijk kan verplaatst worden.

Aan de cabine zijn geen poten gemaakt. Ze kan eenvoudig op een tafel of enkele houten schragen gezet worden.

De kast zal niet onmiddellijk de eerste prijs winnen op een schoonheidswedstrijd maar dat is ook niet de bedoeling. Het geheel werd zo proper mogelijk afgewerkt en moet vooral een praktisch nut hebben.

Wanneer U zou overwegen om ook zo'n cabine te bouwen zou ik aanbevelen om een lichtere en dunnere houtsoort te nemen. Spaanplaat van 18 mm is niet van het lichtste wat maakt dat het geheel best met 2 personen wordt verplaatst. Een kast gemaakt uit multiplex met een dikte van 12 mm moet zeker volstaan.

Wanneer U geen menu's ziet klik dan hier