Dagboek 2008

januari

Deze maand heb ik eindelijk een begin gemaakt met de aansluitingen voor de besturing van de modelbaan. Met de schakelkastjes van Fleischmann die ik bij de afbraak van de modelbaan van mijn vader heb gerecupereerd heb ik een eenvoudig bedieningspaneel gemaakt (zie ook het dagboek van december 2007). Later zal ik die dan nog vervangen door een synoptisch bord want het grote nadeel van dit systeem is dat je goed moet weten welk kastje welke wissel bedient en je hebt ook geen terugmelding. Het euvel kan gedeeltelijk worden verholpen door bij het bedieningspaneel een plannetje te hangen met de plaats en de nummers van de wissels, seinen en stopsecties.

Het aansluiten van alle wissels gaat niet erg snel vooruit. Ik wil dat van bij het begin de bedrading netjes wordt gelegd. Daarvoor worden oogvijsjes en gaten in de houten onderbouw van de baan gebruikt. Voor elke wissel zijn 6 draden nodig: de massa en 2 draden voor de wisselspoelen en 3 draden voor de terugmelding van de wisselstand. Die terugmelding wordt gemaakt door een schakelaartje dat op het wisselspoel is bevestigd en samen met de wisseltongen wordt verzet.

Bij het testen van de wissels blijkt dat sommige wissels een beetje moeten worden bijgeregeld. Dat gebeurt door het verzetten van het veertje dat de wisseltongen in de gekozen stand drukt en door de wisseltongen zelf soms een beetje naar boven te liften. Goed dat ik dat in dit stadium van de afwerking kan doen. Wanneer niveau 1 helemaal klaar zal zijn zal ik de wissels van het schaduwstation een stuk moeilijker kunnen bereiken.

Oeps. Blijkbaar heb ik ook de hoeveelheid draad die ik daarvoor nodig heb onderschat. Nadat er twaalf wissels zijn aangesloten is mijn spoel bruine draad op: dat is 100 m. Voor het aansluiten gebruik ik soepele draad van het merk BRAWA. Bij het aansluiten gebruik ik een eigen kleurenschema.

top

februari

Het aansluiten van de wissels gaat verder. Eigenaardig genoeg doet zich een kortsluiting voor wanneer ik de netspanning aanschakel. Nadat ik enkele wissels heb omgezet en de netspanning aan en uit heb geschakeld verdwijnt de kortsluiting. Nu is het circuit om een wissel analoog te schakelen zo simpel dat een aansluitfout haast onmogelijk is. Toch moet ik ergens een fout gemaakt hebben.
Na enkele dagen wordt het duidelijk: één van de wissels wil niet meer schakelen. Bij één van de schakelkastjes is de drukknop vast komen te zitten. Het wisselspoel is doorgebrand. Dat verklaart ook de geur van verbrande vernis die ik een aantal keer heb geroken en de kortsluiting.
Gelukkig ligt de wissel op een goed bereikbare plaats en kan relatief gemakkelijk worden uitgebouwd. Ik maak me de bedenking dat dit niet zou mogen gebeuren bij wisselstraat A aan de ingang van het schaduwstation: daar is amper ruimte boven de sporen. Ook het wisselkastje wordt vervangen. Alles wordt opnieuw aangesloten en getest. Oef, het werkt weer zonder problemen.

De verzameling is weer uitgebreid. Vorige maand werd de verzameling uitgebreid met de HLE18 van L.S.Models met name de 1804 in zilverkleurige uitvoering, de HLE16 van Vitrains als "Freccia del Sole"en de E10.12 "Rheingold" locomotief van Roco.


IMG_5701 Trix BR03 (81K) IMG_5704 Trix BR003 (48K)

Deze maand werd een dubbelset van Trix met de BR03 in "Blauer Mauritius" uitvoering voor tijdperk 3 en de BR003 in tijdperk 4 uitvoering aangeschaft. De Blauer Mauritius stond al langer op het verlanglijstje, maar de versie die Roco had uitgebracht was sneller uitverkocht dan ik had verwacht. Ook voor tijdperk 3 werd het Duitse treinstel ET11 "Münchner Kindl" toegevoegd aan de verzameling en kan een reeks van 6 drukgasketelwagens mee rijden in een goederentrein in tijdperk 4.

IMG_5705 Liliput ET11 (47K) IMG_5706 Liliput ET11 (53K)

Op de ruilbeurs in het Fort van Merksem heb ik voor een aanvaardbare prijs de NMBS rangeerlok 8062 op de kop kunnen tikken. Dat model stond ook al een hele tijd op het verlanglijstje. Door een misverstand waren mijn bij Treinshop Olaerts bestelde rijtuigen van de M1 reeks niet op de beurs, maar een week later zijn zij geleverd per koerierdienst. Met uitzondering van het stuurstandrijtuig zijn het bouwdozen die in elkaar ga steken wanneer ik er tijd voor vind.

IMG_5709 (90K)

De plotse explosieve uitbreiding van mijn verzameling door het overlijden van mijn vader blijft voor kopzorgen zorgen. Ik heb gewoonweg geen plaats om al de modellen bij mij in huis te kunnen zetten. Voorlopig was de enige optie de Belgische en Duitse modellen te behouden en al de rest te verkopen. Al lachend was de idee geopperd om achteraan in de tuin een bouwwerk te plaatsen waarin ik mijn modelhobby zou kunnen onderbrengen. Dat idee is bij mijn echtgenote niet in dovemansoren terechtgekomen en zij kwam met de suggestie om de woning te verbouwen, waardoor de hobbykamer zou kunnen worden vergroot met 21 vierkante meter ! Geen slecht idee ! Het zou niet alleen een mogelijkheid geven om de modellen te behouden en in vitrinekasten tentoon te stellen, maar ook de plannen van de treintafel aan te passen zodat het geen dubbeldekker hoeft te worden.
Nu zijn we op zoek naar een architect om onze ideeën om te laten zetten in een plan en daarna in een concrete uitvoering, tenminste als het binnen budgettair aanvaardbare limieten blijft.

Om nu al plaats te winnen worden de lege dozen van de Belgische modellen die een plaatsje hebben gekregen in de vitrinekasten op zolder gezet. Daarvoor is het nodig dat alle losse onderdelen die nog op de modellen moeten gemonteerd worden op een of andere manier kunnen bijgehouden worden. De gebruiksaanwijzing en onderdelenlijst vinden een plaatsje in een plastic mapje dat in een klasseur wordt opgeborgen. De onderdelen in een afsluitbaar plastic zakje. Het zakje wordt voorzien van een etiket met het merk, catalogusnummer omschrijving van het model, spoorwegmaatschappij, tijdperkaanduiding en loknummer. Deze etiketten kan ik rechtstreeks afdrukken uit het programma met de database waarin al mijn modellen zitten opgeslagen.

De website werd uitgebreid met een pagina waarin een overzicht wordt gegeven van mijn verzameling van Duitse modellen. Deze pagina bevat een tabel met een opsomming van mijn modellen. Geleidelijk zullen van de modellen ook foto's worden geplaatst en een stukje geschiedenis van het grote voorbeeld.

top

maart

De spoorwegbrug waar ik in september vorig jaar aan begonnen was is eindelijk klaar. De brug is voorzien van een laagje verf en opnieuw ingebouwd. Voor het verweren van de brug is uitsluitend plakaatverf gebruikt. Eerst werd kwistig met bruine sienna roestsporen aangebracht die nadien met okerverf werd gemengd. Het resultaat was een brug waar geen trein meer zou over rijden wegens in te slechte staat. Door met grijze plakaatverf de gehele brug opnieuw te schilderen bleef een lichte zweem van de roestkleur over. Helemaal het effect dat ik voor ogen had.

IMG_5877 (78K) IMG_5878 (84K)

Op modelbouwvlak is dat het enige wat deze maand is gebeurd. Verder heb ik nog wat opzoekwerk gedaan om de pagina met het overzicht van mijn verzameling modellen van de Duitse spoorwegen bij te werken. Om van de modellen een foto te kunnen nemen ontbreekt een geschikte 'fotolocatie'. In mijn hoofd zit ik al een tijdje bezig met een soort mini-diorama dat voor dit doel zou kunnen gebruikt worden. Tegelijk zou ik bij de bouw van dat diorama enkele technieken kunnen uitproberen die later op de modelbaan kunnen worden toegepast.

Oh ja, de modelbaan van mijn vader is nu volledig afgebroken. Alle sporen zijn verwijderd en ook de onderbouw is reeds gedeeltelijk gedemonteerd. Ik moet de sporen nog sorteren en beslissen wat ik ermee ga doen. Zelf kan ik ze niet gebruiken: de sporen zijn van Fleischmann uit het assortiment met messing railstaven zonder bedding (de vroegere reeks 1700, nu 6000). Ikzelf gebruik sporen en wissels van het Engelse merk Peco. Deze railstaven zijn van nieuwzilver en het verschil tussen de beide zou te veel opvallen. Een deel van het spoormateriaal zou ik willen gebruiken in een 'speeldiorama' een soort mini-baantje of time-saver. Groot mag het niet worden. Ik kamp nu al met plaatsgebrek en zo'n module moet toch ergens een plekje krijgen... Om ideeën op te toen ben ik reeds een paar keer gaan kijken op deze fantastische websites ShuntingPuzzles en Micro and Small Layouts

top

april

Alhoewel april zich aankondigde als een zeer drukke maand, met het gevolg dat er weinig of geen tijd zou overblijven voor het bouwen aan de modelbaan, is het helemaal anders uitgedraaid: er is zelfs heel wat gebouwd.

Op de hoofdbaan zijn de palen voor de bovenleiding verder gezet.

IMG_6579 (37K)

In 2 hoeken van de modelbaan ben ik begonnen aan de vormgeving van het landschap. In de ene hoek komt er een weg die met een brug over de sporen gaat. Langs de weg en naast de spoorweg komt een groot huis te staan. Wat de uiteindelijke bestemming wordt moet ik nog bepalen. Het kan een groot herenhuis zijn, een hotel worden - al dan niet bestemd voor activiteiten met een bedenkelijk allooi - of een soort ambassadegebouw omgeven door traliewerk... Vooral het laatste idee spreekt me het meeste aan. De brug zal meer dan waarschijnlijk een zelfbouwproject worden.

IMG_5870 (91K) IMG_5871 (81K)

Nadat de weg de sporen is overgestoken maakt die een scherpe bocht naar rechts om af te dalen naar het spoorniveau van de aftakkende lokaalbaan om die te kruisen met een spoorwegovergang. Verder zal deze weg aansluiting geven aan het locomotiefdepot en verder lopen doorheen een woonwijk.

IMG_5874 (69K) IMG_5875 (81K)
IMG_5882 (66K) IMG_5884 (74K)

De ondergrond voor dit gedeelte is opgebouwd met multiplex met een dikte van 8 mm voor de weg en 12 mm voor de rechtopstaande delen. Voordat het hout werd gezaagd zijn eerst mallen gemaakt uit karton. Aan de hand daarvan kon ik gemakkelijk vaststellen of alles ruimtelijk wel in orde was.

In de andere hoek van de modelbaan komt een stukje natuur. De ondergrond hiervoor wordt gevormd met piepschuim waarvan ik in de loop der jaren een heleboel heb verzameld. Het piepschuim wordt met witte houtlijm vastgelijmd op de onderliggende spanten. Hier en daar heb ik vooraf nog enkele verstevigingen aangebracht met multiplex. Om het piepschuim aan de drukken tijdens het drogen van de lijn wordt die verzwaard met volle conservenblikken. De ruimte tussen het hoofdspoor en de afbuigende zijlijn is op dezelfde manier opgevuld.

Met een scherp mes worden de blokken piepschuim bijgesneden zodat een talud ontstaat. Een minder aangenaam karweitje omdat bij het snijden korreltjes en vlokjes ontstaan die sterk elektrisch geladen zijn en overal aan 'vastplakken' waar je het niet wil. Continue opruimen en het afval weghalen met een stofzuiger is de enig oplossing.

IMG_6149 (51K) IMG_6152 (49K)
IMG_6153 (51K)

Wanneer het piepschuim in vorm is gesneden worden de spleten afgeplakt met tape die ook wordt gebruikt voor het aan elkaar zetten van gipsplaten. De tape is gaasvormig en laat toe om grote spleten zonder problemen toe te smeren. Dat gebeurt met Knauf, een product dat wordt gebruikt voor het bezetten van muren en plafonds. De Knauf wordt aangebracht met een spatel. Onmiddellijk na het aanbrengen kan de ruwe vorm worden bijgewerkt met een natte borstel.

top

mei

Ik werk gestaag verder aan het landschap met piepschuim en Knauf. Het begint reeds aardig vorm te krijgen.

IMG_6573 (42K) IMG_6574 (39K)

Nu het landschap stilaan vorm krijgt merk ik ook dat sommige delen moeilijker bereikbaar worden. Dat mag niet gebeuren. Je zal altijd zien dat er net op de moeilijkst bereikbaar plaats iets gebeurt waardoor je heel wat kopzorgen hebt om het op te lossen. Eén van de moeilijk bereikbare plaatsen zijn de opstelsporen die recht onder het locomotiefdepot liggen. Eigenlijk is de oplossing eenvoudig. Ik moet ervoor zorgen dat het depot afneembaar is. Echt afneembaar wordt het niet, maar ik kan het wel scharnierend maken zodat er een opening ontstaat waarlangs ik de onderliggende sporen vlot kan bereiken. Bovendien zal ik op deze manier ook vlot aan de onderkant van het depot kunnen, handig wanneer er iets zou misgaan met de aangesloten bedrading.

De idee is goed, de uitwerking loopt iets minder vlot: de plaat waarop het depot wordt gebouwd blijkt niet recht te zijn waardoor de aansluiting aan het toegangsspoor nooit mooi op elkaar zal aansluiten. Toch is dit éénvoudig op te lossen: de onderkant van de plaat wordt verstevigd met geschaafde latten waardoor het geheel veel stabieler wordt. De ribben komen echter in de weg te zitten van de dwarse latten waarop het depot oorspronkelijk rustte. Die worden er dan maar tussenuit gezaagd.

Op 17 en 18 mei vierde het Musée de Kinkempois haar 20 jarig bestaan. Ter gelegenheid van deze viering werden in samenwerking met o.m Rocky-rail, de invoerder van Mehano, en LS-Models speciale modellen uitgebracht. Tevens was er grote materieelshow van locomotieven die in België het treinverkeer verzorgen. Ook museummateriaal was aanwezig: de stoomlok 29.013 en de diesellocomotieven 5404 en 201.010 die een pendelrit tussen het locdepot en het station van Luik-Guillemins verzorgden. Foto's van dit evenement kan U hier bekijken. top

juni

Het vormgeven van het landschap gaat nog steeds verder. Over de wijze waarop ik de steunmuren aan de brug zou maken heb ik enige tijd moeten nadenken. Deze muren moeten de boog van het spoor volgen. Er zijn verschillende oplossingen mogelijk: een plaat uit hardboard of ander min of meer buigzaam materiaal die ik met een steentjesmotief van kartonnen platen of plasiccard zou bekleven. De muren gieten in gips behoort ook tot de mogelijkheden, maar aangezien ik daar helemaal geen ervaring in heb leek het mij nogal riskant om met een project te starten met een gebogen muur. Eerst iets recht-toe-recht-aan maken om de techniek te leren lijkt me zinvoller.
Van het merk NOCH had ik nog een aantal imitatie-steunmuren liggen. Deze zijn gemaakt uit een kunststof die op zich vrij dik is (+/- 1 cm) en daardoor moeilijk is te buigen. De buigzaamheid is in ieder geval voldoende om de buitenboog van de sporen te volgen. Volgens de info van NOCH zelf zou het materiaal in elke gewenst vorm kunnen gebogen worden door het te verwarmen met een haardroger of door het in heet water onder te dompelen. Het materiaal is zacht genoeg om te snijden met een figuurzaagje of een scherp hobbymes. Ik heb gekozen op de steunmuur met dit materiaal te maken.

Met een papieren mal heb ik de maten overgebracht op de steunmuur en die dan uitgesneden met een scherp hobbymes. De platen heb ik op de ondergrond bevestigd met houtlijm. NOCH specificeert niet welke lijm het best wordt gebruikt. In de documentatie staat dat zelfs lijmen met oplosmiddelen mogen gebruikt worden. Omdat houtlijm niet snel droogt worden de kunststofplaten met lijmklemmen vastgezet. Hier moet je wel opletten dat je tussen de platen en de lijmklemmen houten plankjes steekt zodat de kunststofplaten niet worden ingedrukt.

IMG_6617 (146K) IMG_6619 (165K)

De verticale aansluiting tussen 2 platen blijft heel zichtbaar. Die zal ik moeten wegwerken door er een afvoerleiding voor regenwater of iets dergelijks voor te plaatsen. Er is ook een kleurverschil tussen de beide platen. Hoe ik dat best wegwerk weet ik nog niet. Verven behoort uiteraard tot de mogelijkheden, maar ik denk dat ik eerder eens ga experimenteren met verweerpoeders.

De nog op te vullen ruimte wordt nu overspannen met vliegengaas in kunststof. Aan de kant van de houten steunen wordt het gaas vastgemaakt met een nietjesmachine. Aan de kant van de kunststoffen steunmuren met een hete-lijm pistool.

IMG_6622 (135K) IMG_6620 (156K)
IMG_6631 (158K) IMG_6633 (174K)

Op het vliegengaas wordt wederom Knauf aangebracht.

Aan de andere kant van de sporen wordt op identieke wijze een steunmuur aangebracht. Omdat de kromming aan de binnenzijde van de bocht sterker is dan aan de buitenzijde zaag ik met de mini-zaagmachine sleufjes van een 3-tal millimeter in de achterzijde van het kunststof. Hierdoor laat het zich beter plooien. Wanneer alles vaststaat en het landschap met de vliegengaas / Knauf methode is afgewerkt merk ik dat de muur naar binnen overhelt. Te laat om dat nog te corrigeren.

IMG_6678 (163K)

Deze maand zijn we nog eens naar Aachen geweest. Een aantal modellen die niet of slecht reden en die ik in herstelling had gegeven waren klaar. Zelf ben ik technisch onvoldoende onderlegd om dure locomotieven oordeelkundig te demonteren en te herstellen. Langs de andere kant is het laten uitvoeren van herstellingen zeker niet goedkoop. In 2 gevallen heb ik nu meer betaald voor de herstelling dan de oorspronkelijke aanschafprijs van het model. Maar enfin, ze rijden nu opnieuw zoals een trein!

Als nieuwigheden heb ik een reeks autootjes van Brekina en Busch meegebracht, 2 ketelwagens van Liliput met het opschrift "ESSO" (die mooi passen bij enkele wagons van Piko die ik reeds had) en een reinigingswagen voor sporen die past bij een trein voor onkruidbestrijding. Deze laatste was niet voorradig en is dus besteld, samen met een reeks rijtuigen van ROCO voor het forensenverkeer in tijdperk III.

IMG_6676 (134K) IMG_6677 (128K)
IMG_6674 (156K) IMG_6675 (176K)

Tussendoor heb ik nog verder gewerkt aan mijn databaseprogramma waarin ik al mijn aankopen registreer. Op die manier heb ik een mooi overzicht van mijn verzameling. Met het programma kan ik ook prijzen registreren van modellen die ik wil aankopen en bijhouden welk modellen ik in bestelling heb. Uiteraard kan ik van dat alles lijstjes afdrukken. Handig om mee te nemen naar winkels en beurzen zo dat ik weet wat ik reeds heb, wat in bestelling staat of wat er op mijn wenslijstje staat. In het programma heb ik ook de mogelijkheid om treinsamenstellingen te definiëren. Daardoor kunnen aankopen gerichter gebeuren, wanneer ik tot de vaststelling kom dat voor een bepaalde trein nog een wagon ontbreekt.

top

juli

Plannen, plannen, plannen … Het kan niet genoeg worden gezegd en geschreven. Nadat het hele landschap bijna is gemodelleerd stel ik vast dat ik de seinen (in dit geval de voorseinen) heb vergeten te plaatsen. Er zit niets anders op dan een beetje landschap te slopen, de nodige gaten te voorzien en daarna alles opnieuw bij te werken.

IMG_6671 (189K) IMG_6672 (192K)
IMG_6844 (177K)  

Eigenlijk zou je niet aan je baan mogen beginnen zonder een volledig afgewerkt plan. Dat plan omvat dan niet alleen de tekeningen van het sporenverloop, maar ook de invulling van het landschap: de plaats van wegen en huizen en andere scenery. Daarnaast dient dan een stappenplan te worden gevolgd:

Een plan maken voor het bouwen van een modelbaan gaat dus veel verder dan het tekenen van het sporenplan. Spijtig genoeg zijn niet alle ontwerpprogramma's voor het tekenen van modelbanen even geschikt om al deze noodwendigheden op te nemen. Ikzelf gebruik Winrail versie 5. Pas in latere versies is het mogelijk om ook het geraamte in het ontwerp op te nemen.

Dit voorval heeft me er toe aangezet om het ontwerp weer ter hand te nemen en bij te werken. Onder andere met de plaats van de seinen, de plaats en de nummering van de stopsecties, de plaats en de nummering van de voeding van de afzonderlijke blokken Dat laatste moet dan ook weer worden bijgewerkt in de Excel lijst waar alle aansluitingen aan het bedieningspaneel worden bijgehouden.

Deze maand was het weer niet erg fameus. Geen probleem, ik heb goed kunnen doorwerken aan het landschap van niveau 1. De spanten die de vorm van het landschap bepalen werden getekend, uitgezaagd en geplaatst. Daarna werd alles overspannen met vliegengaas en afgewerkt met Knauf. Wanneer de Knauf goed is uitgedroogd, na ongeveer één week, wordt die geschilderd met groene verf om de absorberende werking van de knauf in te perken en om te vermijden dat het wit door de later aangebracht beplanting zal doorschijnen.

Ik ben ook begonnen aan de montage van enkele ertswagens naar Belgisch voorbeeld. Ik heb die modellen bijna 30 jaar geleden gekocht. Het zijn bouwdozen die door de firma DACKER op de markt waren gebracht. Ik heb nooit de tijd gevonden om die bouwdozen in elkaar te steken, maar eens moest het er van komen. Dit zijn, naar mijn bescheiden mening, toch geen bouwdozen voor de beginnende modelbouwer. De bouwdozen bestaan uit heel wat onderdelen en de bijgevoegde tekening laat niet echt zien hoe bepaalde zaken moeten worden gemonteerd. Met zo'n 9 modellen die ik moet bouwen zal ik wel een tijdje bezig zijn.

IMG_6845 (170K) IMG_6846 (132K)

Natuurlijk wil mijn zoon Matthias op datzelfde ogenblik ook zijn bouwdoos in elkaar steken. Het is een model van KIBRI: de 2-weg Unimog met MULOG snoeiapparaat voor het onderhoud van de spoorwegbermen. Geen eenvoudig model omdat er heel wat onderdelen als 'bewegend' kunnen worden uitgevoerd. Bovendien is de kleur van het model naar mijn gevoel niet juist: het lijkt eerder beige dan geel, de kleur waarin technische voertuigen van de spoorwegen meestal zijn geschilderd. Enfin, voordat we met de montage van dat model beginnen spuiten we eerst alle onderdelen in een gele kleur.

IMG_6840 (128K) IMG_6848 (160K)

Zo'n klein voertuigje en zoveel onderdelen. Matthias slaagt erin om zelf de bewegende arm van het snoeiapparaat in elkaar te zetten. Sommige onderdelen zijn echter zo fijn uitgevoerd dat ze afbreken of verbuigen. Dat is onder andere het geval bij de kleppen die de ramen moeten beschermen tegen vallende takken. Uiteindelijk blijft er geen andere keuze dan deze onderdelen toch met lijm vast te zetten.

top

augustus

In de tweede helft van de maand zijn we met het gezin op vakantie vertrokken. Dat betekent dat er niet veel tijd is overgebleven om iets te doen aan de modelbaan. Een deel van de bedding van het zijspoor werd gestrooid, maar nog niet vastgelijmd.

Oh ja. Ik ben terug lid geworden van de M.T.D. nadat ik vorige maand bij het Rode Kruis uit al mijn functies ontslag heb genomen.

top

september

De modelbouwactiviteiten worden na een deugddoende vakantie hervat. Op de Ruilbeurs in het Fort van Merksem worden enkele leden aan de familie van de Duitse V160 locomotieven toegevoegd.

IMG_7769 (190K) IMG_7770 (171K)

Traditioneel zijn de maanden september, oktober en november drukke maanden wat betreft beurzen en tentoonstellingen. We beginnen met Het Spoor te Sint-Niklaas. Spijtig genoeg heb ik mijn fototoestel niet bij. In die club zitten knappe modelbouwers, getuige de zeer mooie clubbaan. Hetzelfde weekend houd de TSP open deur dagen in het museum te Saint-Ghislain. We trekken er naartoe en vergeten dit keer het fototoestel niet. De foto's kan U bekijken in mijn fotoalbum bij Picasa. U vind de link op de pagina 'Grootbedrijf'.

Aan de eigen modelbaan wordt ook verder gewerkt. De plaaster (Knauf) wordt volledig geschilderd zodat het witte landschap er nu al groen begint uit te zien. Dichtbij de spoorbedding wordt een basislaag met bruine verf gezet.

IMG_7773 (201K) IMG_7768 (216K)

Langs de spoorbedding wordt een pad aangelegd. Dat wordt gestrooid met Woodland scenics B71, een zeer fijnkorrelige bruine ballast. De ondergrond wordt ingesmeerd met onverdunde houtlijm en het materiaal wordt direct in de lijm gestrooid. Nadat de lijm is uitgehard en het overtollige ballast is weggeveegd blijkt dat het effect niet meteen goed is. Het pad zou gelijk moeten zijn, maar er zitten teveel oneffenheden in de ondergrond.

IMG_7762 (213K) IMG_7763 (198K)

De methode die ik gebruik om het ballast tussen de sporen vast te leggen werkt ook niet: het materiaal is te fijn en reeds bij het besproeien met het water/zeep mengsel worden de korreltjes van hun plaats geblazen. De druppels verdunde houtlijm verplaatsen de kleine korrels ook nog eens een keer waardoor het pad ook zeer oneffen wordt.

Wat wel werkt is een mengsel maken van verdunde houtlijm en het strooimateriaal. Beide materiaal worden vermengd totdat een soort smeerbare pasta ontstaat. De pasta wordt dan met een spatel langsheen het spoor gesmeerd en kan mooi gelijk worden gemaakt.

IMG_7764 (220K) IMG_7765 (257K)
IMG_7771 (231K)

Een artikel in MSM 74 over zelf bomen maken werkt aanstekelijk zodat ik ook begin met een eerste boom uit binddraad voor bloemen.

IMG_7772 (225K)
top

oktober

Eigenlijk hoort dit nog in het dagboek van september te staan: op maandag 29 september ben ik met Matthias naar Lier gereden.Op de pagina 'Grootspoor' kan U meer lezen over deze uitstap.

Ik werk rustig verder aan het landschap. Steeds meer stukken worden gestrooid met imitatiegras. Ik gebruik hiervoor "Summergrün" van NOCH. Voor de eerste laag wordt de (groen geschilderde) ondergrond ingesmeerd met onverdunde houtlijm. Daarom wordt met een strooibus het imitatiegras uitgestrooid en met de hand aangeduwd. Na 24 uur is de lijm zeker genoeg uitgehard. Het losliggende strooimateriaal wordt met een borstel bij elkaar geveegd. De eerste laag dekt onvoldoende: te veel strooimateriaal lost van de ondergrond. Voor de tweede laag wordt de ondergrond ingesmeerd met verdunde houtlijm en opnieuw bestrooid en aangeduwd. Wanneer we na een droogtijd van opnieuw 24 uur het losliggende strooisel bij elkaar vegen blijft een mooi gedekte laag achter. Dit is zeker niet de definitieve laag. Dit imitatiegras is niet natuurlijk genoeg. Afhankelijk van wat er juist moet worden uitgebeeld zal de afwerking gebeuren met foliages van Woodland Scencs. Het spreekt voor zich dat een mooi gazonnetje van een woning er helemaal anders uitziet dan een begraasde wei met koeien of een stukje ongerepte natuur.

Het deel met het locdepot is nu ook definitief op zijn plaats bevestigd. Om het schaduwstation dat onder dit depot ligt te kunnen bereiken werd de grondplaat van het depot aan één zijde bevestigd met een pianoscharnier, waardoor het geheel omhoog kan worden geklapt. De pianoscharnier zal in de groenaanplanting worden verborgen. Hierbij zal ik rekening moeten houden met de plaats die gebouwen en andere zaken innemen wanneer het depot naar boven wordt geklapt. Bij de toegangsweg van het depot heb ik hiermee reeds rekening gehouden. Op de vaste kant en op het klapbare gedeelte is de weg afgeschuind met 45° en is een passend opvulstuk gemaakt. Het opvulstuk wordt weggenomen wanneer het depot wordt opengeklapt.

IMG_7845 (45K) IMG_7843 (39K)
IMG_7842 (49K) IMG_7839 (50K)
IMG_7844 (37K) IMG_7846 (29K)
IMG_7847 (29K) IMG_7848 (31K)

Het rollend materiaal is opnieuw uitgebreid. Van TRIX werd de NMBS loc 25.5 geleverd. Deze loc werd omgebouwd voor het verzorgen van de trek- duwtreinen op de verbinding Brussel Amsterdam. Deze treinen losten de befaamde Hondenkoppen af. Een stam was samengesteld uit 1 rijtuig I4 eerste klasse en 1 rijtuig I4 gemengd eerste en tweede klasse, beide van de NMBS. Deze rijtuigen had ik reeds een tijdje geleden aangeschaft. Verder bestond de trein nog uit 3 tweedeklasse wagons type plan W van de Nederlandse spoorwegen en een uit een plan D omgebouwd stuurstandrijtuig. Dat laatste kenmerkte zich door een verhoogde stuurpost. De plan W rijtuigen worden einde van oktober door Artitec uitgeleverd. Ook LS-Models heeft deze wagons aangekondigd, maar je niet kan rekenen op de beloofde levertermijnen. Daarom heb ik mijn wagons van Artitec reeds besteld. Nu is het nog wachten op een fabrikant die het stuurstandrijtuig zal uitbrengen om de stam kompleet te maken.

Een evenement dat zeker niet op de agenda mocht ontbreken was de 2 jaarlijkse tentoonstelling Modelspoorexpo in de Nekkerhallen te Mechelen. Dit evenement wordt georganiseerd door het tijdschrift Modelspoormagazine. Aan de tentoonstelling was een wedstrijd gekoppeld voor het mooiste minibaantje. Het wedstrijdreglement was vrij eenvoudig: de baan mocht slechts een beperkte oppervlakte hebben (afhankelijk van de gebruikte schaal) en er moest een trein op rijden. Vol spanning werd uitgekeken naar de inzendingen. Van sommige deelnemers kon de vordering aan het minibaantje gevolgd worden op het forum van Modelspoormagazine. Van de iets meer dan 60 inschrijvingen hebben een 30-tal modelbouwers de eindmeet gehaald. De overgrote meerderheid was zeker het bekijken waard. Knappe staaltjes van modelbouw ! Ik heb een massa foto's genomen die je kan bekijken via deze link. Niet alleen van de minibaantjes, maar ook van de andere tentoongestelde modelbanen die stuk voor stuk de moeite waard waren.

Grote verrassing op Modelspoorexpo was de reeds lang aangekondigde elektrische loc reeks 15 (type 150) van LS-Models. De blauwe versies (tp 3 met 6 cijferig nummer en tp. 4 met 4 cijferig nummer) waren volop verkrijgbaar bij de aanwezige handelaars. Ik heb mijn exemplaar ook meegenomen. Hiermee is mijn verzameling Belgische locs compleet. Dwz dat ik van elk commercieel uitgebrachte reeks minstens één model heb. Nu kan ik modellen nog wel vervangen door meer recentere modellen zoals de reeks 11, 21 en 27 die door LS-Models wordt aangekondigd en die in de plaats zouden kunnen komen van mijn Lima modellen. Of dat zal gebeuren weet ik nog niet. Mijn zoon Matthias maakt een website waar deze modellen worden voorgesteld. Via deze link kan je zijn werk reeds bewonderen.

top

november

De weekends vallen deze maand ideaal. De eerste november op een zaterdag, zodat we maandag ook thuis zijn. De elfde op een dinsdag zodat we met een brugdag 4 dagen thuis zijn. Tijd genoeg om aan de modelbaan verder te werken.

Het ballast wordt verder aangebracht. In het locdepot wordt begonnen met het aanbrengen van de vloeren in de locloodsen. Die worden gemaakt van balsahout van 1 mm dik voor aansluiting aan de buitenkant van de rails en 1,5 mm dik voor tussen de rails. Gelukkig zitten er geen bochten in de sporen, zodat alles met de liniaal mooi recht kan worden gesneden.

Matthias vraagt reeds een tijdje wanneer ik verder ga met het leggen van de sporen. En ja, waarom niet: een deel van het hout is reeds een tijd geleden gezaagd en wacht alleen maar op de montage. De stukken hout worden op hun plaats gelegd en op de juiste hoogte gebracht door ze te ondersteunen met lege sigarenkistjes (waar roken al niet goed voor is). Toen ik de platen gezaagd heb was er een brug voorzien. Wanneer ik nu alles op dezelfde manier leg komt door die brug de bocht veel te ver naar binnen. Na een beetje passen en meten komt alles goed wanneer ik de brug een beetje verder plaats dan oorspronkelijk was voorzien.

IMG_8052 (171K) IMG_8053 (182K)
IMG_8054 (172K) IMG_8058 (188K)

Nu is ondertussen wel een en andere aan de oorspronkelijke plannen gewijzigd. Meer uitleg hierover vindt U terug in de uitbreiding.

Ondertussen wordt verder nagedacht over de aankleding van dit deel. Hier is een industriegebied gepland. Dat zal zorgen voor 'speelplezier' met de mogelijke rangeringen van goederenwagons naar de verschillende fabrieken. Door het wegvallen van de carrousel komt er plaats vrij voor een kleine halteplaats, net op de plaats waar de dubbelsporige baan overgaat op enkelspoor.

top

december

De werkzaamheden gaan, niettegenstaande enkele dagen vakantie, minder snel dan verwacht. De houten onderbouw is volledig klaar, de kurkbedding en een deel van de sporen zijn gelegd. Maar rondjes rijden is er nog niet bij.

Ik worstel nog met de constructie van de steunen van de spoorbrug. In werkelijkheid wordt een overspanning van een schuin lopende weg t.o.v. het spoor op een andere manier gerealiseerd. Schuine bruggenhoofden komen dan eigenlijk niet voor. Maar tja, de brug is er nu eenmaal. Nu is het een kwestie om een aannemelijke constructie te bouwen.

De halteplaats die ik in gedachten had net voor het overgaan van dubbelspoor naar enkelspoor komt er niet. Er is onvoldoende plaats. Om een halte een beetje realistisch aan te duiden heb je minimaal 1,3 meter perronlengte nodig (locomotief 20 cm + 3 wagons 3x30 cm = 1.10 m + een beetje voor en na de trein). Op die plaats heb ik amper 90 cm ter beschikking.

Verder wordt er stevig nagedacht over de aankleding van dit deel van de modelbaan. De vrij scherpe bocht ( R=55 cm ) moet zo goed mogelijk in het landschap worden weggestopt. Ook het enkelsporig gedeelte moet verdwijnen achter de scenery zodat het sporenverloop voor een deel aan het oog wordt onttrokken en de cirkel die de sporen vormen minder opvalt.

In december komen de Sint en de Kerstman. Dit keer waren ze samen en hebben ze heel wat mooi materiaal op de modelbaan achtergelaten.

De E-loc E44 van de DB, uitvoering in tijdperk 3. Ik wou dit model al heel lang toevoegen aan mijn verzameling. Dat is nu eindelijk gelukt.

IMG_8059 (183K) IMG_8060 (193K)

Ook de Schi-Stra-Bus van Brekina stond reeds geruime tijd op mijn verlanglijstje.

IMG_8064 (162K) IMG_8065 (171K)

Vrij nieuw is de MAN Schienenbus, eveneens van Brekina. Dit motorstelletje werd ontwikkeld voor de private spoorwegmaatschappijen. De DB heeft het nooit in zijn bestand gehad. Brekina heeft een aantal varianten uitgebracht waaronder deze VT5. Ik vind het een prachtig model voor een heel aanvaardbare prijs.

IMG_8062 (167K) IMG_8063 (170K)
En dan nog een aantal autootjes die recent door verschillende fabrikanten werden uitgebracht: een Renault 12 TL, Fiat 124, Lada 2101, Opel Rekord D, Hanomag Henschel bestelwagen type F55. Een BMW 2000 en een Rover P6. Bij het fotograferen van de auto's spotte ik toevallig ook de commandowagen van Dr. Luc Beaucourt, samen met een voertuig van het Rode Kruis Vlaanderen. Zou er een ramp op til zijn ?
IMG_8069 (170K) IMG_8068 (150K)

Maar de Preiserianen zullen ook gebruik kunnen maken van de autobus: een model van Kraus-Maffei, in een uitvoering van de Deutsche Bundesbahn.

IMG_8067 (161K) IMG_4398 (125K)
top

ga naar 2007 vervolg...

Wanneer U geen menu's ziet klik dan hier

Valid HTML 4.01 Transitional